Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 18 maja 2017 r., sygn. I SA/Łd 180/17

Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Bożena Kasprzak Sędzia NSA Teresa Porczyńska Protokolant: St. sekretarz sądowy Agnieszka Kerszner po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. T. z dnia [...] r. [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za miesiąc grudzień 2014 r. oraz miesiące styczeń i luty 2015 r.. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. T. na rzecz A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. kwotę 7417 (siedem tysięcy czterysta siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. zaskarżoną decyzją z [...] r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta T. z [...]r. nr [...] , odmawiającą A spółce z o.o. z siedzibą w M. stwierdzenia nadpłaty z tytułu podatku od nieruchomości za grudzień 2014 r. oraz za styczeń i luty 2015 r. w kwocie 184.983 zł.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że 14 września 2015 r. wpłynął do organu pierwszej instancji wniosek spółki o stwierdzenie nadpłaty z tytułu podatku od nieruchomości za ww. miesiące, wraz korektą deklaracji rocznej na podatek od nieruchomości na rok 2014 i rok 2015. W motywach wniosku strona wskazała, że 29 września 2014 r. ustanowiła odrębną własności lokali w należącym do niej budynku, przy czym do chwili złożenia wniosku nie dokonała zbycia tych lokali i pozostaje nadal ich właścicielem. Przed ww. wydzieleniem grunt o pow. 134.304 m2 i budynki o pow. 31.474 m2 stanowiły jednolitą własność podatnika. Po wydzieleniu grunt stał się częścią wspólną stanowiącą współwłasność podatnika jako właściciela lokali oraz jako pierwotnego właściciela gruntu, natomiast w powierzchni budynku uwzględnić należało dwa wydzielone lokale (łącznie 55,69 m2) oraz część wspólną stanowiącą współwłasność podatnika jako właściciela lokali oraz podatnika jako pierwotnego właściciela gruntu (31.418,31 m2 w 2014 r. i 37.674,78 m2 w 2015 r.). Zdaniem spółki powyższe zmiany związane z wyodrębnieniem lokali przekładały się na podstawę prawną oraz sposób liczenia podatku od nieruchomości. W konsekwencji art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 716 ze zm.; dalej: u.p.o.l.) powinien stanowić podstawę wyliczenia podatku jedynie w odniesieniu do powierzchni samych lokali, natomiast dla pozostałych powierzchni zastosowanie powinien mieć przepis art. 3 ust. 5 u.p.o.l.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00