Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 23 maja 2017 r., sygn. I SA/Bk 151/17

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz,, sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 maja 2017 r. sprawy ze skargi Z. Sp. z o.o. w N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz Z. Sp. z o.o. w N. kwotę 6917 (słownie: sześć tysięcy dziewięćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wójt Gminy J. decyzją z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...] określił "R." Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w N. (dalej: "Spółka") wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2011 r. w kwocie 59.301 zł. Wskazano, że Spółka zadeklarowała do opodatkowania 700 m2 gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, zaś organ do podstawy opodatkowania przyjął powierzchnię 74.126 m2.

Po rozpoznaniu odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze

w B. decyzją z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...] utrzymało powyższą decyzję w mocy. W uzasadnieniu organ zauważył, że na skutek zmian ustawy o podatkach i opłatach lokalnych o związku przedmiotu opodatkowania z działalnością gospodarczą decyduje wyłącznie sam fakt posiadania tego przedmiotu przez przedsiębiorcę (art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.l.). Ustawodawca nie wspomina o konieczności wykazania, iż przedmiot opodatkowania faktycznie służy prowadzonej działalności gospodarczej - przeciwnie, niż ma to miejsce w przypadku art. 2 ust. 2 i art. 7 ust. 1 pkt 10 u.p.l., w których użyto pojęcia "zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej". Organ uznał, że przepis art. 1a ust. 1 pkt u.p.o.l. może być jednak samoistną podstawą do zastosowania najwyższych stawek podatku od nieruchomości wyłącznie w odniesieniu do gruntów innych niż użytki rolne, nieużytki, lasy, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych - te bowiem, co do zasady, albo są zwolnione z podatku od nieruchomości (nieużytki), albo wyłączone z tego podatku (podlegają podatkowi rolnemu lub leśnemu). Aby móc obciążyć np. użytek rolny podatkiem od nieruchomości, organ podatkowy powinien wykazać nie tylko fakt posiadania gruntu przez przedsiębiorcę, ale dodatkowo fakt wykorzystywania takiego gruntu do prowadzenia działalności gospodarczej. Na takim użytku rolnym musi być faktycznie prowadzona jakaś (pozarolnicza lub nieleśna) działalność gospodarcza. Zdaniem organu, zgromadzony przez organ l instancji materiał dowodowy pozwala wyprowadzić wniosek, że na działkach Spółki nr [...] jest prowadzona działalność gospodarcza.