Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 kwietnia 2017 r., sygn. I SA/Wr 1503/16

Podatek dochodowy od osób fizycznych

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Ciołek, Sędziowie: Sędzia NSA Henryka Łysikowska (sprawozdawca), Sędzia WSA Aleksandra Sędkowska, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Terlecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi S. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. - obecnie: Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. oraz odsetki za zwłokę za styczeń, sierpień i wrzesień 2010 r. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. (dalej: organ drugiej instancji, organ odwoławczy) z dnia [...] września 2016 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. (dalej: organ pierwszej instancji) z [...] czerwca 2016 r. nr [...] określającą S. T. (dalej: skarżąca, strona) zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 rok w wysokości 77.749,00 zł oraz odsetki za zwłokę od zaległości podatkowych z tytułu niezapłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za styczeń, sierpień i wrzesień 2010 r. w łącznej kwocie 6.155,00 zł.

W wyniku postępowania kontrolnego stwierdzono, że skarżąca w badanym okresie prowadziła m.in. jako osoba fizyczna działalność gospodarczą świadcząc usługi: gastronomiczne, hotelowe, najmu oraz uzyskiwała przychody z udzielania pożyczek. Zdaniem organu pierwszej instancji księgi podatkowe skarżącej były nierzetelne. Skarżąca zaliczyła bowiem do środków trwałych cztery nieruchomości, określając ich wartość znacznie powyżej ceny rynkowej.

Mechanizm wprowadzenia do ewidencji trzech nieruchomości (w Ś. przy ulicach: G. [...], Rynek [...], T. [...]) polegał na pierwotnym wprowadzeniu ich do ewidencji w 2004 r. i 2006 r. zgodnie z ich wartością rynkową, następnie wycofaniu w dniu 31 października 2008 r. z ewidencji i dokonaniu ich darowizny na rzecz męża w dniu 20 listopada 2008 r., przy czym w umowie darowizny określono wartość nieruchomości już wielokrotnie większą niż rynkowa. Po upływie kilku miesięcy, w dniu 2 marca 2009 r., mąż skarżącej "powrotnie" darował wskazane nieruchomości skarżącej. Również w tej umowie, wartość nieruchomości wielokrotnie zawyżono. Następnie skarżąca, w dniu 2 marca 2009 r., ponownie wprowadziła nieruchomości do ewidencji środków trwałych - przyjmując już ich zawyżoną wartość.