Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2017 r., sygn. VI SA/Wa 2282/16

Działalność gospodarcza

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Aneta Lemiesz Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Protokolant sekr. sąd. Katarzyna Zielińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi P. S.A. z siedzibą w N. na decyzję Ministra Rozwoju z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie zmiany zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej oddala skargę

Uzasadnienie

Minister Rozwoju na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23) oraz art. 19 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 282) decyzją z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] utrzymał w mocy swoją decyzję Nr [...] z dnia [...] marca 2016 r. odmawiającą zmiany zezwolenia Nr [...] z dnia [...] sierpnia 1999 r. udzielonego na rzecz P. S.A. z siedzibą w [...] (zwanego dalej "skarżącym") na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie [...] Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Do wydania niniejszej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Skarżący pismem z [...] stycznia 2016 r. zwrócił się do Ministra Gospodarki z wnioskiem o zmianę zezwolenia Nr [...] z dnia [...] sierpnia 1999 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie [...] Specjalnej Strefy Ekonomicznej, które zostało udzielone do dnia [...] sierpnia 2016 r. Wniosek obejmował zmianę zezwolenia w części dotyczącej terminu jego obowiązywania poprzez określenie, że zezwolenie jest udzielone na czas funkcjonowania [...] Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Po rozpatrzeniu sprawy Minister Rozwoju decyzją z dnia [...] marca 2016 r. nr 36/WP/16 odmówił zmiany, uznając, że w świetle art. 19 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 282), zwanej dalej ustawą o sse, wnioskowana zmiana jest niedopuszczalna, gdyż skutkowałaby zwiększeniem pomocy. Organ wskazał, że skarżący uzyskał zezwolenie Nr [...] w dniu [...] sierpnia 1999 r., a więc pod rządzami ustawy o sse w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2000 r. Obowiązujący wówczas art. 16 ust. 9 ustawy o sse stanowił, że zezwolenia udziela się na czas oznaczony. Konsekwencją powyższego było ustalenie terminu obowiązywania zezwolenia Nr [...] do dnia [...] sierpnia 2016 r. Jednocześnie wskazał, że zasady udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcom, którzy otrzymali zezwolenie do końca 2000 r. były przedmiotem negocjacji akcesyjnych i zostały określone w Traktacie o przystąpieniu do Unii Europejskiej. Zdaniem organu, rozstrzygając przedmiotową sprawę należało także wziąć pod uwagę, że zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ma szczególny charakter. Nie jest ono bowiem zezwoleniem reglamentującym działalność gospodarczą, jak inne zezwolenia, koncesje czy licencje, lecz stanowi podstawę do korzystania z pomocy publicznej (regionalnej) w formie zwolnienia podatkowego. W świetle ustawy o sse działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej może prowadzić każdy przedsiębiorca, także nieposiadający zezwolenia. Posiadanie zezwolenia jest jednak konieczne, aby móc skorzystać z pomocy publicznej oferowanej w strefie. Termin ważności zezwolenia determinuje okres korzystania z pomocy publicznej, która uprzywilejowuje przedsiębiorców strefowych wobec innych przedsiębiorców działających poza strefą lub w strefie bez zezwolenia, zobowiązanych do opodatkowania swoich dochodów na zasadach ogólnych. Ponadto organ wskazał, że w dniu 6 stycznia 2015 r. weszła w życie ustawa z dnia 28 listopada 2014 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1854), która spowodowała, że przedsiębiorców, bez względu na datę wydania zezwolenia, obowiązuje regulacja zawarta w art. 19 ust. 4 ustawy o sse, zgodnie z którą minister właściwy do spraw gospodarki może, na wniosek przedsiębiorcy, po zasięgnięciu opinii zarządzającego strefą, zmienić zezwolenie, przy czym zmiana nie może: