Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. VII SA/Wa 1084/16

Ochrona zdrowia

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Stawecki (spr.), , Sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły, Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Protokolant ref. staż. Patryk Wernio, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi [...] S.A. z siedzibą w [...] na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] lutego 2016 r. znak [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Główny Inspektor Sanitarny, zwany dalej "GIS", decyzją z dnia [...] lutego 2016 r., znak: [...], po rozpatrzeniu odwołania [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...], zwanej "skarżącą", utrzymał w mocy decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...], zwanego dalej "Wojewódzkim Inspektorem", z dnia [...] grudnia 2015 r., znak: [...], w przedmiocie wymierzenia skarżącej kary pieniężnej w wysokości 3.000 zł za nieprzestrzeganie wymagań w zakresie znakowania środków spożywczych.

Jako podstawę prawną wydania zaskarżonej decyzji Głównego Inspektora Sanitarnego wskazano art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm.), zwanej dalej "k.p.a.", art. 103 ust. 1 pkt 1, art. 103 ust. 1 pkt 1b lit. a, art. 104 ust. 1-4 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2015 r. poz. 594, z późn. zm.), zwanej dalej "u.b.ż.ż." oraz art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1412 ), dalej "u.P.I.S.". W zakresie ustalenia wymagań odnoszących się do znakowania środków spożywczych, organy obu instancji stosowały przepisy rozporządzenia Nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności (sprostowanie: Dz. U. UE L12 z 18.01.2007 r. z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem 1924/2006".