Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2017 r., sygn. IV SA/Wa 2582/16

Ochrona środowiska

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Rząsa, Sędziowie sędzia WSA Anna Szymańska, sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Protokolant ref. staż. Magdalena Dębska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi P. z siedzibą w G. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku przeprowadzania działań zapobiegawczych oddala skargę

Uzasadnienie

Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska decyzją z dnia [...] lipca 2016 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a., po rozpatrzeniu odwołań J. R. i R. R., uchylił decyzję Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w [...] z dnia [...] grudnia 2015 r. znak: [...] nakładającej na podmiot korzystający ze środowiska R. R. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą [...] obowiązek przeprowadzenia działań zapobiegawczych i naprawczych na terenie działek ew. o nr [...] i [...] obręb [...], położonych w granicach [...] Parku Krajobrazowego, zlokalizowanych przy ul. [...] w [...] i jednocześnie umorzył postępowanie w całości.

W uzasadnieniu podano, że postanowieniem z dnia [...] maja 2015 r. RDOŚ w [...] wszczął postępowanie administracyjne w sprawie wystąpienia bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku polegającego na uszkodzeniu części chronionego siedliska łęgu olszowego w wyniku nielegalnego i niezgodnego z przepisami zagospodarowania obcych materiałów mineralnych poprzez nawiezienie ich dużych ilości na ww. terenie powodując przekształcenie powierzchni ziemi, w wyniku którego uszkodzono część siedliska łęgu olszowego, który powstał na skutek zarośnięcia i renaturalizacji dawniej istniejących stawów rybnych.

W dniu [...] czerwca 2015 r. RDOŚ w [...] przeprowadził oględziny działek ewidencyjnych o nr [...] i [...]. W protokole wskazano, iż na działce o nr [...] (na części zasypanej) znajduje się kilkadziesiąt drzew, głównie olcha czarna i olcha szara oraz nielicznie wierzba krucha i klon jawor. Na części działki pokrytej warstwą nawiezionego piasku, runo stanowi dosiana trawa z domieszką siewek innych roślin zielnych i niewielką ilością gatunków roślin związanych z wilgotnym podłożem. Na tej części działki stwierdzono również nieliczne okazy młodych drzew jesionu wyniosłego w wieku do kilku lat. Na działce [...] przy starej "lodowni" zdeponowane zostały stare drewniane podkłady kolejowe. Przy "zielonym budynku" wykonany został mur oporowy z drewnianych podkładów kolejowych. Na działce o nr [...], na terenie zasypanym piaskiem, w jego północno-wschodniej części znajdują się niewielkie okazy trzciny pospolitej, które wyrosły z pędów zawartych w rozplantowanym podłożu przysypanym warstwą piasku. Kolejne oględziny odbyły się w dniu [...] września 2016 r. W protokole odnotowano, że działka o nr [...] została zasypana obcym materiałem ziemnym (piasek). Runo stanowi głównie trawa -życica trwała, towarzyszą jej gatunki zbiorowisk segetalnych i ruderalnych, jak: kurzyślad polny, bodziszek drobny, przymiotno białe, wrotycz pospolity, szczawik żółty, koniczyna biała, szczaw polny, lucerna nerkowata, ostrzeń polny, wiesiołek dwuletni, babka zwyczajna, marchew zwyczajna, bylica pospolita, koniczyna łąkowa. Na działkach [...] i [...] zasypanych piaskiem znajduje się kilkadziesiąt drzew: olsza szara, olsza czarna, pojedyncza wierzba wiciowa. Na działce [...] stwierdzono gatunek objęty ochroną - żabę trawną. Opisano miejsca, w których wykorzystano drewniane zaolejone podkłady kolejowe (kładki, schody, murki). Do akt dołączono "Opinię [...]" wykonaną przez pracownika RDOŚ w [...], w której wyjaśniono podstawowe pojęcia i problemy związane z łęgami, ich rolą biocenotyczną i retencyjną. W odniesieniu do zmian w środowisku przyrodniczym nad [...] w wyniku nasypania substratu (piasku) wskazano, iż została zasypana "leśna gleba o specyficznym składzie i właściwościach, warunkujących zarówno zatrzymywanie wody, jak również rozwój specyficznych dla łęgu gatunków. Powoduje to całkowite unicestwienie jej funkcji, a jednocześnie też zupełną zmianę fizjonomii terenu.