Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2017 r., sygn. I SA/Wa 250/17

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędziowie WSA Dariusz Chaciński (spr.) WSA Magdalena Durzyńska Protokolant referent stażysta Marcin Sieradzki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty oddala skargę

Uzasadnienie

Minister Skarbu Państwa decyzją z [...] grudnia 2016 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] września 2016 r. odmawiającą A. P., D. K., J. H., M. P., K. P., E> C., J. S. oraz A. M. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez K. Z. i J. Z. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej we wsi [...], pow. [...], woj. [...].

W uzasadnieniu decyzji Minister Skarbu Państwa wskazał na następujące okoliczności sprawy.

Z. P. w dniu [...] listopada 1990 r. złożyła do Urzędu Miejskiego w R. wniosek o przyznanie rekompensaty za mienie pozostawione w 1956 r. poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej we wsi [...], pow. [...], woj. [...]. Wniosek ten został następnie ponowiony w grudniu 2008 r. przez A. P., E. C., J. S., D. K., M. P., S. P., K. P., J. D. oraz J. H.

Wojewoda [...] decyzją z [...] sierpnia 2013 r., wydaną na podstawie art. 7 ust. 2 w zw. z art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 1 i 2 oraz art. 27 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: ustawa z 2005 r.) odmówił D. K., J. H., M. P., K. P., E. C., J. S., A. P. oraz S. P. potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez K. Z. oraz J. Z. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w miejscowości [...], pow. [...], woj. [...].

Na skutek odwołania A. P. Minister Skarbu Państwa decyzją z [...] października 2013 r. uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.