Wyrok WSA w Krakowie z dnia 27 kwietnia 2017 r., sygn. I SA/Kr 12/17

Podatek od nieruchomości

|Sygn. akt I SA/Kr 12/17 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 27 kwietnia 2017 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Wiesław Kuśnierz, Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek, Sędzia: WSA Urszula Zięba (spr.), Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Boczkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2017 r., sprawy ze skargi T. S.A. w J., na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia 28 października 2016 r. Nr [...], w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r., , - skargę oddala -,

Uzasadnienie

Burmistrza decyzją z dnia 27 lipca 2016r., nr [...] określił T. S.A. w J.wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2011r. w kwocie 3.913.327 zł. Jako podstawę prawną decyzji organ wskazał art. 207 i 210, art. 21 § 1 pkt 1, § 2 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015r., nr 613, dalej: "o.p."), art. 2 ust. 1 pkt 1-3 w zw. z art. 1a ust. 1, art. 2 ust. 3 pkt 4, art. 3, art. 4 ust. 1 pkt 1-3, art. 4 ust. 3 i 9, art. 6 ust. 1, ust. 5 i ust. 9, art. 20a ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010r., Nr 95, poz. 613 ze zm., dalej "u.p.o.l."), uchwałę nr XLII/278/2010 Rady Miejskiej w Libiążu z dnia 5 października 2010r. w sprawie podatku od nieruchomości na 2011 rok (Dz. Urz. Województwa Małopolskiego z 13 grudnia 2010r., poz. 5741, dalej: "Uchwała XLII/278/2010").

Z uzasadnienia decyzji wynikało, że na terenie Gminy położone są nieruchomości, które w 2011r. były w posiadaniu Koncernu W S.A. w J. Nieruchomości te były wykorzystywane przez Zakład Górniczy, należący do struktury Koncernu. Jako właściciel, użytkownik wieczysty i posiadacz samoistny nieruchomości ww. Koncern złożył organowi I instancji, deklarację w sprawie podatku od nieruchomości na 2011r., którą następnie kilkakrotnie korygował. W lutym 2014r. nastąpiła zmiana nazwy podatnika, który obecnie działa pod nazwą T S.A. W oparciu o dowody zgromadzone w postępowaniach podatkowych, prowadzonych wobec podatnika za lata 2004-2010 ustalono, że podatnik nie ujmował w podstawie opodatkowania podatkiem od nieruchomości wszystkich budowli związanych z działalnością gospodarczą. Wszczęto zatem postępowanie podatkowe w sprawie określenia wysokości podatku od nieruchomości za 2011r. W celu uzyskania bliższych wiadomości na temat obiektów nieujętych przez podatnika do podstawy opodatkowania, wezwano go do wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, tj. przedstawienia zestawień znajdujących się na terenie Gminy, budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, wg stanu na 2011r., dowodów OT i kart obiektów środków trwałych, które nie zostały przez niego ujęte do podstawy opodatkowania w 2011r., a jednocześnie nie były przedmiotem ustaleń faktycznych w postępowaniach za lata 2004-2010. Podatnik przedłożył żądane dowody. Następnie organ zażądał podania wartości obudowy górniczej. Wobec jej niewskazania, organ podatkowy wezwał podatnika do przedstawienia danych niezbędnych do ustalenia wartości budowli. Włączono do akt postępowania dowody zgromadzone w trakcie postępowania podatkowego w sprawie określenia wysokości podatku za 2010r., a następnie wezwano podatnika do podania parametrów technicznych wyszczególnionych w wezwaniu obiektów, w odniesieniu do których podatnik nie ujawnił tych danych w tabelach, sporządzanych w toku postępowania podatkowego za wcześniejszy okres i ponownie wezwano go do wskazania wartości obudowy górniczej zabudowanej w wyrobiskach górniczych na terenie Gminy , a także do podania wartości rurociągów, linii energetycznych o napięciu 1 kV i wyższym, linii teletechnicznych magistralnych, torowisk bez trakcji i z trakcją, torowisk kolejek podwieszanych umieszczonych w wyrobiskach kopalni, nie ujętych w ewidencji środków trwałych, jako odrębne środki trwałe. Podatnik przedstawił dane żądane w wezwaniu, nie wskazał jednak wartości obudowy górniczej, jak również wartości rurociągów, linii energetycznych itd. zlokalizowanych w wyrobiskach, zauważając, że w latach 2011-2014 wszystkie obiekty zlokalizowane w wyrobisku, zostały oddane do użytkowania dokumentem OT i znajdują się w ewidencji, jako środki trwałe z wyodrębnionym numerem inwentarzowym. Podatnik nie przedstawił wartości szeregu obiektów tego samego typu, powstałych w wyrobiskach kopalni przed 2011r. i nieewidencjonowanych, jako odrębne środki trwałe. Organ I instancji postanowił dopuścić dowód z pisemnej opinii biegłych (mgr inż. J P oraz mgr inż. K M), w celu ustalenia, które z obiektów (przedmiotów, rzeczy) usytuowanych w wyrobiskach górniczych kopalni, wymienionych przez podatnika w zestawieniu, sporządzonym na wezwanie organu podatkowego, stanowią budowle.