Wyrok WSA w Krakowie z dnia 25 kwietnia 2017 r., sygn. III SA/Kr 34/17

Gry losowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Inga Gołowska Sędziowie: WSA Agnieszka Jakimowicz (spr.) WSA Jarosław Wiśniewski Protokolant st. sekretarz: Iwona Sadowska - Białka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w N. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 4 listopada 2016 r. Nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry - s k a r g ę oddala -

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 4 listopada 2016 r. znak [...] Dyrektor Izby Celnej, po rozpatrzeniu odwołania A Spółki z o.o. z siedzibą w N, utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] 2016 r. o nr [...] w przedmiocie wymierzenia spółce kary pieniężnej w wysokości 24.000 zł za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry.

W uzasadnieniu przedmiotowego rozstrzygnięcia organ wskazał, że w dniu 9 lutego 2015 r. funkcjonariusze Urzędu Celnego przeprowadzili kontrolę w wolnostojącym kontenerze oznaczonym jako "H" przy ul. D w N, w którym stwierdzono trzy włączone do zasilania i gotowe do gry automaty: HOT SPOT PLATIN nr [...], MULTIGAME nr [...] oraz MULTIGAME nr [...]. Na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 13 ustawy o Służbie Celnej kontrolujący przeprowadzili na ww. automatach eksperymenty (gry kontrolne), w wyniku których ustalono, że gry prowadzone na tych automatach są grami losowymi o wygrane pieniężne i spełniają definicję z art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, Naczelnik Urzędu Celnego wszczął z urzędu postępowanie, po przeprowadzaniu którego zaskarżoną decyzją wymierzył spółce karę pieniężną za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry.

Od powyższej decyzji spółka złożyła odwołanie, w którym zarzuciła naruszenie:

1. art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych w brzmieniu obowiązującym na dzień przeprowadzenia kontroli u strony, w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 89 ust. 2 pkt 2 tej ustawy poprzez błędne przyjęcie, iż przepisy te mogą być stosowane przez sądy i inne organy władzy publicznej wobec prywatnych podmiotów, gdy tymczasem przepisy te stanowiąc przepisy techniczne w rozumieniu art. 1 pkt 11 dyrektywy 98/34/WE nie mogą być stosowane wobec prywatnych podmiotów z uwagi na brak notyfikacji przez Rzeczpospolitą Polską projektu tych przepisów w rozumieniu art. 8 ust. 1 dyrektywy 98/34/WE, które to naruszenie miało wpływ na wynik sprawy, bowiem organ w oparciu o art. 14 ust. 1 ww. ustawy w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych, w zw. z art. 89 ust. 2 pkt 2 tej ustawy wymierzył stronie karę pieniężną; 2. art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 2 tej ustawy poprzez błędną jego wykładnię polegającą na przyjęciu, że urządzającym gry w rozumieniu tych przepisów jest każdy podmiot, który wykonuje czynności, które w swoim efekcie doprowadzą do tego, że nielegalna gra hazardowa faktycznie się odbywa, które to naruszenie miało wpływ na wynik sprawy bowiem skutkowało uznaniem przez organ strony skarżącej za urządzającego gry w rozumieniu przepisów ustawy;