Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 20 kwietnia 2017 r., sygn. III SA/Gd 202/17

Administracyjne postępowanie; Prawo pomocy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Felicja Kajut Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Sudoł Sędzia WSA Paweł Mierzejewski (spr.) Protokolant Starszy sekretarz sądowy Wioleta Gładczuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi A. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 10 stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia postanowienia w sprawie utraty prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 10 stycznia 2017 r. (nr [...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] utrzymało w mocy swoje postanowienie wydane w pierwszej instancji z dnia 21 marca 2016 r. (nr [...]) o odmowie uchylenia ostatecznego postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 13 marca 2014 r. (nr [...]) utrzymującego w mocy postanowienie Prezydenta Miasta [...] z dnia 29 maja 2013 r. (nr [...]) o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie utraty z dniem 30 czerwca 2013 r. przez A. B. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

W sprawie zaistniały następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Postanowieniem z dnia 13 marca 2014 r. (nr [...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] utrzymało w mocy postanowienie Prezydenta Miasta [...] z dnia 29 maja 2013 r. (nr [...]) o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie utraty z dniem 30 czerwca 2013 r. przez A. B. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

W uzasadnieniu wydanego postanowienia Kolegium wskazało, że w dniu 30 kwietnia 2013 r. do organu pierwszej instancji wpłynęło podanie A. B. zawierające żądanie wydania decyzji, na mocy której utraci prawo świadczenia pielęgnacyjnego z dniem 30 czerwca 2013 r. Organ pierwszej instancji działając na podstawie art. 61a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego odmówił wszczęcia postępowania wskazując, że brak jest przepisów pozwalających na wydanie decyzji w przedmiocie utraty prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Pogląd ten został podzielony przez Kolegium, które wskazało, że wygaśnięcie decyzji z mocy prawa oznacza, że nie wydaje się decyzji potwierdzającej wygaśniecie decyzji przyznającej świadczenie pielęgnacyjne ani decyzji orzekającej o utracie prawa do tego świadczenia. Skoro zatem brak jest podstaw do wydania decyzji orzekającej o wygaśnięciu decyzji przyznającej stronie świadczenie pielęgnacyjne oraz decyzji o utracie prawa do tego świadczenia, to brak jest też podstaw do wszczęcia postępowania zmierzającego do wydania takiej decyzji.