Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 26 kwietnia 2017 r., sygn. II SA/Gd 115/17

Planowanie przestrzenne

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2017 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi M. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 30 listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

M. W. wniósł skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 30 listopada 2016 r. nr [..] utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia 16 maja 2016 r. nr [..] o odmowie ustalenia warunków zabudowy dla działki nr [..] obręb M., gm. P., dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego z niezbędną infrastrukturą techniczną.

Zaskarżoną decyzję wydano na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23), oraz art. 59 ust. 1, art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r., poz. 199), zwanej dalej u.p.z.p., w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Wójt Gminy orzekł o odmowie ustalenia warunków zabudowy dla działki nr [..], obręb [..], gmina P., dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego z niezbędną infrastrukturą techniczną. Jako przyczynę odmowy wskazano, że inwestycja nie spełnia warunków określonych w art. 61 ust. 1 pkt 5 u.p.z.p., ponieważ byłaby sprzeczna z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1959 r. w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze (Dz. U. z 1959 r., nr 52, poz. 315).

Z tą decyzją nie zgodził się M.W., który wniósł o jej uchylenie, zarzucając, że wydana została ona z naruszeniem: § 1 ust. 1 i 2, § 3 ust. 1 oraz § 7 rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1959 r. w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze - poprzez przyjęcie, że przepis ten ma zastosowanie w postępowaniu dotyczącym lokalizacji inwestycji niebędącej cmentarzem a ponadto nie mają zastosowania do cmentarzy istniejących; art. 61 ust. 1 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - poprzez przyjęcie, że przepis § 3 ust. 1 rozporządzenia jest przepisem odrębnym, o którym mowa w tej regulacji; art. 8 k.p.a. albowiem przy wydawaniu zaskarżonej decyzji pominięto fakt, że na innych, znajdujących się po przeciwnej stronie ulicy nieruchomościach są posadowione domy jednorodzinne i budynki gospodarcze w odległości mniejszej niż 50 m od cmentarza wybudowane już po utworzeniu cmentarza. Skarżący zauważył, że rozporządzenie zostało wydane na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych, który upoważniał do określenia w drodze rozporządzenia jakie tereny uznaje się za odpowiednie pod względem sanitarnym na cmentarze. Zdaniem skarżącego nie można uznać, że rozporządzenie reguluje również sytuację odwrotną tzn. przewiduje ograniczenia w lokalizowaniu nowej zabudowy w sąsiedztwie cmentarzy. Nie są to zatem przepisy odrębne w rozumieniu art. 61 ust. 1 pkt 5 u.p.z.p.