Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 marca 2017 r., sygn. VII SA/Wa 2265/16

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Stawecki (spr.), Sędziowie sędzia WSA Bogusław Cieśla, sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk, Protokolant st. ref. Hubert Dobrowolski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 marca 2017 r. sprawy ze skargi M. T. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lipca 2016 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji pozwalającej na prowadzenie prac w granicach obszaru zespołu urbanistyczno-krajobrazowego oddala skargę

Uzasadnienie

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] lipca 2016 r., znak: [...], po rozpoznaniu wniosku M. T., zwanego dalej również "skarżącym", o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lipca 2014 r., znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji pozwalającej na prowadzenie prac w granicach obszaru zespołu urbanistyczno-krajobrazowego.

Zaskarżona decyzja z dnia [...] lipca 2016 r. została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

W dniu 14 maja 2013 r. skarżący złożył do [...] Wojewódzkiego Konserwatora Ochrony Zabytków w [...], zwanego dalej "Konserwatorem Wojewódzkim", wniosek o zezwolenie na przeprowadzenie prac polegających na wycięciu zamierającego drzewa - świerka pospolitego o obwodzie pnia 170 cm, rosnącego przy ul. [...] na działce o numerze [...] w [...]. Drzewo znajduje się w granicach obszaru zespołu urbanistyczno- krajobrazowego miasta [...], który to zespół jest wpisany do rejestru zabytków pod numerem [...] decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] lutego 1979 r.

Po rozpatrzeniu wniosku skarżącego, Konserwator Wojewódzki decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r., znak: [...], zezwolił skarżącemu na prowadzenie prac w granicach obszaru zespołu urbanistyczno - krajobrazowego miasta [...], polegających na wycięciu wskazanego zamierającego drzewa świerka pospolitego znajdującego się na działce o numerze [...] w [...]. W zamian skarżący został zobowiązany do posadzenia nowego drzewa - cisa pospolitego. Z uwagi na wskazany przez skarżącego stan drzewa organ na podstawie art. 86 ust. 1 pkt 4 oraz pkt 9 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 627 ze zm.) nie naliczył opłat z tytułu usunięcia przedmiotowego drzewa.