Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2017 r., sygn. V SA/Wa 370/16

Gry losowe

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Mirosława Pindelska (spr.), Sędzia WSA - Krystyna Madalińska - Urbaniak, Sędzia WSA - Tomasz Zawiślak, Protokolant st. specjalista - Monika Włochińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2017 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej) z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji wymierzającej karę pieniężną za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry: oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Celnego [...] w W. (dalej: "Naczelnik Urzędu"), decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2015 r. wymierzył M.M. (dalej: "Skarżący") karę pieniężną za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry w łącznej wysokości 24 000,00 zł.

Pismem z dnia [...] sierpnia 2015 r. Skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Urzędu na podstawie art. 247 § 1 pkt 2, pkt 3 i pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), dalej: "O.p.".

Podniósł, że powyższa decyzja została wydana bez podstawy prawnej, gdyż organ oparł ją na bezskutecznych przepisach prawa, tj. art. 2 ust. 3, ust. 4 i ust. 5, art. 3, art. 4 ust. 2, art. 6 ust. 1, art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90 ust. 1 i ust. 2, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 612 ze zm.), dalej: "u.g.h.". Ustawa ta zawiera bowiem przepisy o charakterze technicznym i w związku z tym jej projekt podlegał obowiązkowej procedurze notyfikacji Komisji Europejskiej zgodnie z dyrektywą 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. UE. L z 1998 r. Nr 204, s. 37, ze zm.), dalej: "dyrektywa 98/34/WE", co jednak nie nastąpiło. W konsekwencji polskie organy powinny odstąpić od stosowania przepisów u.g.h., a więc decyzja objęta wnioskiem została wydana bez podstawy prawnej, czyli także z rażącym naruszeniem prawa.