Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 22 marca 2017 r., sygn. I SA/Sz 58/17
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Polańska, Sędziowie Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka,, Sędzia WSA Anna Sokołowska (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Gabriela Porzezińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 marca 2017 r. sprawy ze skargi R. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej obecnie: Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 22 listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie znak: [...] utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S. z dnia [...] r., znak: [...] określającą R.N., zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2013 w kwocie [...] zł (dalej zwany :"Skarżący").
Z ustalonego stanu faktycznego wynika, ze w badanym 2013 r. R.N. prowadził działalność gospodarczą pod firmą "[...]" R.N. Działalność prowadzona była w zakresie dostawy i montażu stolarki okiennej, drzwiowej, budowlanej oraz dostawy i montażu rolet zewnętrznych, konstrukcji aluminiowych i bram garażowych. W toku kontrolnego postępowania organ pierwszej instancji przeprowadził badanie ksiąg podatkowych za rok 2013, z którego w dniu 12 kwietnia 2015 r. sporządzony został protokół. Stwierdzono w nim, iż prowadzona za wskazane okresy podatkowa księga przychodów i rozchodów jest nierzetelna w zakresie zaewidencjonowania w niej faktur VAT wystawionych w roku 2013 przez firmę [...] U. O. D.S., na łączną kwotę netto [...] zł (brutto [...] zł, VAT [...] zł), ponieważ faktury te nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.
Pismem z dnia 22 kwietnia 2016 r. podatnik wniósł pisemne zastrzeżenia do protokołu, podważając w całości ustalenia w nim zawarte.
W trakcie przeprowadzonego postępowania organ pierwszej instancji ustalił, że zakwestionowane faktury VAT, których wystawcą był D. S., nie dokumentują faktycznie dokonanych czynności, bowiem: posiadana umowa, faktury zakupu prac budowlanych, czy protokoły odbioru tych prac, nie dowodzą faktycznego przebiegu zdarzeń gospodarczych pomiędzy podmiotami widniejącymi na tych fakturach, a zapłaty dokonywane były m. in. gotówką (wbrew przepisom ustawy o swobodzie działalności gospodarczej). Ustalono również, iż brak było realnych możliwości wykonania przez niego wykazanych na kwestionowanych fakturach prac budowlanych, w szczególności ze względu na fakt, iż nie stwierdzono, aby dysponował specjalistycznym sprzętem budowlanym, czy pojazdami do przewozu osób. Wykonywania prac budowlanych przez samego D. S. nie potwierdziły też osoby przesłuchane w charakterze świadków, w tym m. in. zatrudniony w roku 2013 w firmie D.O.D System R. N., w charakterze pracownika biurowego - D. M. Pomimo tego, iż w zakresie jego obowiązków była obsługa klientów, przygotowywanie ofert dla klientów indywidualnych, firm oraz na przetargi, wysyłanie zamówień na produkcje towaru, nie rozpoznał na okazanej fotografii D. S., ani też nie kojarzył jego nazwiska. Również zeznania innych świadków, w tym pracowników i podwykonawców firmy podatnika - w ocenie organu pierwszo instancyjnego - nie świadczą o tym, aby D.S. wykonywał te prace. Potwierdziły one jedynie, że D.S. mógł być widziany na terenie firmy D.O.D System R.N. lub na terenie bliżej nieokreślonej budowy, w bliżej nieokreślonym czasie, natomiast żaden ze świadków nie wskazał konkretnych prac wykonanych przez samego D.S. lub przez osoby z nim współpracujące.