Wyrok WSA w Lublinie z dnia 15 marca 2017 r., sygn. III SA/Lu 1309/16

Transport

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Drwal, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca), Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Protokolant Starszy asystent sędziego Małgorzata Olejowska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 15 marca 2017 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym oddala skargę.

Uzasadnienie

III SA/Lu 1309/16

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z [...] września 2016 r., nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej: "organ II instancji" lub "organ odwoławczy"), po rozpatrzeniu odwołania A. B. (dalej: "skarżący"), uchylił decyzję L. Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: "organ I instancji") z dnia [...] września 2015 r., nr [...] i nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości 25 000 zł.

Podstawę faktyczną powyższego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia:

W przedsiębiorstwie skarżącego, prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą A. B. [...], przeprowadzona została kontrola. Przedmiotem kontroli było przestrzeganie przepisów o transporcie drogowym w okresie od 1 czerwca 2014 r. do 30 listopada 2014 r.

Decyzją z [...] września 2015 r. organ I instancji nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości 25 000 zł za wykonywanie przewozu drogowego z naruszeniem przepisów o transporcie drogowym.

Organ II instancji uchylił tę decyzję w całości i nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości 25 000 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podniósł, że ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że w trakcie kontroli u przedsiębiorcy stwierdzono następujące naruszenia: skrócenie dziennego czasu odpoczynku, skrócenie tygodniowego czasu odpoczynku, nieuzasadnione użycie kilku wykresówek w ciągu tego samego 24-godzinnego okresu, wykonywanie przewozu drogowego osób pojazdem wyposażonym w cyfrowe urządzenie rejestrujące bez wymaganego sprawdzenia okresowego, badania kontrolnego lub kalibracji, nieokazanie podczas kontroli w przedsiębiorstwie wykresówki, danych z karty kierowcy, z tachografu cyfrowego lub dokumentu potwierdzającego fakt nieprowadzenia pojazdu, udostępnienie podczas kontroli w przedsiębiorstwie niepełnych danych o okresach aktywności kierowcy oraz naruszenie obowiązku wczytywania danych z karty kierowcy. Organ szczegółowo omówił wszystkie stwierdzone w czasie kontroli naruszenia i uznał, że bezpodstawne było nałożenie przez organ I instancji kary za dwa naruszenia, dotyczące wczytywania danych z kart kierowców A. B. i Z. R. W związku z powyższym organ II instancji uchylił karę nałożoną za te naruszenia. Pozostałe naruszenia uznał organ odwoławczy za udowodnione. Łączna kara za wszystkie popełnione przez przedsiębiorcę naruszenia wynosiłaby 64 200 zł. Wysokość kary, nałożonej przez organ I instancji, ograniczonej do 25 000 zł nie uległa zatem zmianie.