Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 marca 2017 r., sygn. II SA/Gd 1/17

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędziowie: Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 marca 2017 r. sprawy ze skargi T. J. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 10 listopada 2016 r., nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności zażalenia w sprawie robót budowlanych 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego T. J. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Będąca przedmiotem niniejszej sprawy skarga T. J. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 10 listopada 2016 r., nr [...] wniesiona została w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Pismem z dnia 8 lipca 2016 r. T. J. - współwłaściciel nieruchomości położonej w G. przy ul. D., powiadomił Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o wykonaniu na sąsiedniej nieruchomości (przez sąsiada lub za jego zgodą) robót budowlanych polegających na rozbudowie ciągu pieszego - schodów i antresoli z naruszeniem przepisów prawa i z naruszeniem granic działek, domagając się wydania - na podstawie art. 50 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., nr 290 ze zm.) - w skrócie jako "Prawo budowlane", postanowienia o wstrzymaniu robót budowlanych do czasu przywrócenia stanu zgodnego z prawem i usunięcia naruszenia granic.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego - pismem z dnia 29 września 2016 r. - poinformował T. J., że nie znajduje obecnie podstaw do podjęcia dalszych działań w trybie nadzoru budowlanego. Jak wyjaśnił, w sprawie wykonywania na przełomie czerwca i lipca 2016 r. wskazywanych przez niego robót budowlanych organ przeprowadził postępowanie wyjaśniające. W jego toku organ uzyskał wypis i wyrys z ewidencji gruntów i budynków, w celu ustalenia lokalizacji schodów, których dotyczyły roboty budowlane, a także wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla ustalonej lokalizacji. Następnie, w dniu 27 września 2016 r., organ przeprowadził czynności kontrolne, podczas których ustalił, że: wykonano remont istniejących schodów zewnętrznych prowadzących do budynku przy ul. D. w G., polegający na wykonaniu wierzchniej warstwy ścieralnej schodów i spocznika oraz montażu nowych barierek; schody i spocznik obłożono płytkami elewacyjnymi mocowanymi do stelażu; organ nie stwierdził, aby schody w wyniku przeprowadzonego na przełomie czerwca i lipca 2016 r. remontu zostały w jakikolwiek sposób rozbudowane. Mając powyższe na uwadze, organ uznał, że wykonane prace polegały na remoncie, tj. wykonaniu wierzchniej warstwy ścieralnej schodów i spocznika oraz montażu nowych barierek, a także obłożeniu schodów płytkami elewacyjnymi mocowanymi do stelażu i stanowiły prace remontowe istniejących schodów, na których wykonanie nie było wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę jak też dokonanie zgłoszenia. Odnosząc się do kwestii wystawania przedmiotowych schodów poza linię pozostałej zabudowy organ poinformował, że dla przedmiotowej lokalizacji, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, istnieje obowiązująca linia zabudowy, zdefiniowana jako maksymalna nieprzekraczalna linia zabudowy, na której musi być usytuowane przynajmniej 80% powierzchni elewacji budynku oraz określonych w ustaleniach planu budowli, przy czym za maksymalną nieprzekraczalną linię zabudowy rozumie się linię ograniczającą obszar, na którym dopuszcza się wznoszenie budynków oraz - określonych w ustaleniach planu - budowli. Linia ta nie dotyczy m.in. schodów zewnętrznych, o ile ustalenia planu nie stanowią inaczej. Objęte postępowaniem wyjaśniającym schody nie naruszają zatem ustaleń obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Organ wyjaśnił jednocześnie, że w przypadku naruszenia prawa własności kwestia zawłaszczenia części nieruchomości wspólnej nie należy do kompetencji organu nadzoru budowlanego i wszelkie sprawy z tego zakresu należy rozstrzygać z powództwa cywilnego przed sądem powszechnym.