Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 lutego 2017 r., sygn. IV SA/Wr 464/16

Inne

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kamieniecka (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Julia Szczygielska Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski Protokolant st. inspektor sądowy Jolanta Pociejowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 9 lutego 2017 r. sprawy ze skargi Z. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przyznania zasiłku celowego oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2016 r., nr [...], Prezydent W. przyznał Z. R. (dalej jako skarżący) zasiłek celowy

w wysokości 1 250 zł, na zakup nowej pralki automatycznej. Skarżący nie odwołał się od tej decyzji, lecz w dzień po jej doręczeniu (co miało miejsce w dniu 7 stycznia

2016 r.) wniósł o jej uzupełnienie, domagając się dalej idącej pomocy.

Po otrzymaniu w dniu 1 lutego 2016 r. postanowienia Prezydenta Wrocławia

o odmowie uzupełnienia decyzji, w dniu 15 lutego 2016 r. wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. wniosek o stwierdzenie jej nieważności. Wniosek uzasadnił odmową uzupełnienia decyzji o "dodatkowe rozstrzygnięcia obowiązkowe" oraz co do prawa wniesienia powództwa do sądu powszechnego.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. decyzją z dnia [...] marca 2016 r., nr [...], odmówiło stwierdzenia nieważności opisanej wyżej decyzji Prezydenta.

Po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Kolegium decyzją

z dnia 4 lipca 2016 r., nr [...], utrzymało w mocy poprzednią decyzję

z dnia 17 marca 2016 r.

W jej uzasadnieniu Kolegium podniosło, że podstawą polskiego systemu postępowania administracyjnego jest zasada trwałości decyzji administracyjnych, która została ujęta w art. 16 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm., dalej jako k.p.a.) Nierozerwalnie zaś z zasadą trwałości decyzji związane jest domniemanie jej prawidłowości, wyrażające się w tym, że ostateczna decyzja administracyjna funkcjonuje w obrocie prawnym tak długo, dopóki nie zostanie wyeliminowana w sposób przewidziany prawem. Jednym z trybów usunięcia z obrotu prawnego decyzji jest stwierdzenie jej nieważności.