Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 lutego 2017 r., sygn. I SA/Po 1055/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Protokolant: Referent stażysta Agata Pasternak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lutego 2017 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Prezydent Miasta P. - wydaną na skutek ponownego rozpoznania sprawy - decyzją z dnia 05 grudnia 2014 r., nr [...] ustalił N. K. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009 r., na kwotę [...]zł.

Z uzasadnienia decyzji organu I instancji wynika, że za podstawę opodatkowania budynków mieszkalnych o wysokości powyżej 2,20 m przyjęto powierzchnię o wielkości 193,16 m2. W odniesieniu do budynków pozostałych związanych z działalnością gospodarczą o wysokości powyżej 2,20 m za podstawę opodatkowania przyjęto powierzchnię o wielkości 618,53 m2. Za podstawę opodatkowania budynków pozostałych związanych z działalności gospodarczą o wysokości od 1,4 m do 2,2 m przyjęto powierzchnię o wielkości 40,62 m2. Omawianą decyzją opodatkowano również grunty pozostałe o powierzchni 2.206,00 m2.

Organ I instancji ustalił, że w 2009 r., właścicielem opodatkowanej nieruchomości byli E. K. oraz małoletni skarżący. Nieruchomość położona przy ul. [...] ma powierzchnię 2206 m2. Dnia 01 czerwca 2007 r., dokonano zmian w ewidencji gruntów, polegających na przekształceniu innych terenów zabudowanych o powierzchni 331 m2 oraz gruntów rolnych o powierzchni 1875 m2 na tereny mieszkaniowe, z uwagi na co opodatkowana nieruchomość podlega opodatkowaniu wyłącznie podatkiem od nieruchomości. Opodatkowana nieruchomość pozostaje zabudowana budynkiem, którego funkcja użytkowa została w dniu 23 maja 2008 r., zmieniona z funkcji mieszkalnej na tzw. "inną niemieszkalną". Z uwagi na powyższe należało dla celów podatkowych przyjąć, że przez cały 2009 r., budynek pełnił funkcję niemieszkalną. W toku przeprowadzonych oględzin ustalono łączną powierzchnię budynku. Ustalono ponadto, że E. K. prowadzi działalność gospodarczą od 01 kwietnia 2007 r. Z podatkowej księgi przychodów i rozchodów za grudzień 2009 r., oraz ewidencji zakupów VAT za okres od stycznia do grudnia 2009 r., wynika, że koszty konserwacji i utrzymania nieruchomości, wyposażenia pokoi oraz mediów np. wody i energii elektrycznej całego budynku stanowią koszty prowadzonej działalności gospodarczej. Wyjaśniono przy tym, że za niewiarygodne uznano informacje zawarte w piśmie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla Miasta P. z dnia 22 lipca 2008 r. wraz z kopią protokołu z kontroli z dnia 9 lipca 2008 r., i dokumentacją fotograficzną odnośnie zakresu wykorzystywania opodatkowanej nieruchomości na cele działalności gospodarczej. Ze wskazanych dokumentów wynika, że w dniu kontroli budynek w części wschodniej jest użytkowany na cele mieszkaniowo - hotelowe, natomiast druga cześć budynku na poziomie parteru jest użytkowana na cele hotelowe oraz restauracyjne. Zaznaczono, że ze wskazanych dokumentów oraz dołączonych do nich zdjęć wyraźnie wynika, że I i II poziom części budynku znajdują się w budowie i nie są użytkowane. Za niewiarygodne uznano równie złożone przez stronę wyjaśnienia z dnia 15 listopada 2011 r., 05 stycznia 2012 r., oraz 30 października 2013 r. oraz dane zawarte w deklaracji złożonej dnia 10 lipca 2008 r. Wyjaśniono w tym kontekście, że strona konsekwentnie deklaruje, że w 2008 r., zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej było 262 m2 powierzchni użytkowej. Za niewiarygodną uznano również powierzchnię mieszkalną użytkową budynku o wielkości 465 m2 oraz powierzchnię niewykończoną - nieużytkową o wielkości 413,88 m2. Wyjaśniono, że wskazane wielkości nie wyczerpuję całości powierzchni użytkowej budynku która wynosi 1.322,34 m2 dla pomieszczeń o wysokości powyżej 2,2 m oraz 138,81 m2 dla pomieszczeń o wysokości od 1,4 do 2,2 m.