Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 21 lutego 2017 r., sygn. I SA/Po 1111/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Nikodem (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2017r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. na postanowienie Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu [...] lutego 2016 r., uzupełniony pismem z [...] stycznia 2016 r., M. P. złożyło wniosek do Ministra Finansów, działającego przez organ upoważniony - Dyrektora Izby Skarbowej w P., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa dotyczącej:

- prawidłowości sposobu podziału naliczonych i zapłaconych odsetek przy zastosowaniu przyjętego wskaźnika.

- prawidłowości wyliczonych odsetek zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów przy zastosowaniu przyjętego wskaźnika,

- prawidłowości działania dotyczącego zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek w związku z tym, że wartość początkowa środków trwałych przekracza wartość kapitału kredytu,

- prawidłowości zwiększenia wartości początkowej środków trwałych po rozliczeniu inwestycji o wartość odsetek obliczonych przy zastosowaniu przyjętego wskaźnika,

- momentu dokonywania odpisów amortyzacyjnych po rozliczeniu inwestycji,

-momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości odsetek obliczonych przy zastosowaniu przyjętego wskaźnika.

Przedstawiając we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe wnioskodawca wskazał, że w latach od 2011 do 2015 realizował inwestycję polegającą na budowie zajezdni tramwajowej wraz z infrastrukturą (dalej jako: Inwestycja). W ramach Inwestycji w powyższym okresie przyjęto do używania ponad 500 środków trwałych. Umowa o realizację Inwestycji zawarta z wykonawcą przewidywała fakturowanie przez wykonawcę po wykonaniu kolejnych etapów prac wynagrodzenia częściowego wynoszącego 80% wartości wynagrodzenia za dany etap prac, zaś 20% wartości wynagrodzenia za zrealizowane prace, zgodnie z umową, podlegało fakturowaniu przez wykonawcę dopiero po uzyskaniu ostatecznej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie całej inwestycji, w oparciu o protokół odbioru końcowego. Inwestycja finansowana była częściowo ze środków własnych Spółki, częściowo z kredytu bankowego udzielonego na finansowanie inwestycji a częściowo z dotacji. Kredyt został Spółce udzielony w złotych polskich i w złotych polskich jest spłacany. Środki z tytułu dotacji pojawiały się w Spółce w złotych polskich, jako refundacja już poniesionych wcześniej przez Spółkę wydatków w ramach Inwestycji, sfinansowanych przez Spółkę ze środków pieniężnych własnych lub pochodzących z kredytu. Uwzględniając powyższe, Spółka przyjęła założenie, że wszystkie wydatki związane z realizacją inwestycji były przez Spółkę finansowane najpierw ze środków własnych, następnie z kredytu bankowego otrzymanego na ten cel, a dopiero po wykorzystaniu kwoty równej kapitałowi zaciągniętego kredytu - wydatki były finansowane z otrzymanych dotacji. Kredyt wpłynął na rachunek Spółki w dwóch transzach. Obie transze kredytu wpłynęły na rachunek bieżący Spółki, co oznaczało brak technicznej możliwości przyporządkowania, z jakich środków pieniężnych płacone były konkretne faktury wystawiane przez wykonawcę.