Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 lutego 2017 r., sygn. I SA/Ol 799/16
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło Sędziowie sędzia WSA Renata Kantecka sędzia WSA Przemysław Krzykowski ( sprawozdawca ) Protokolant stażysta Agnieszka Kunkel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2017r. sprawy ze skarg Spółki A na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" oraz z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień i październik 2014 r. I. uchyla zaskarżone decyzje, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę 29.064 (dwadzieścia dziewięć tysięcy sześćdziesiąt cztery) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego
Uzasadnienie
Decyzjami z dnia "[...]" Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił Spółce A w podatku od towarów i usług nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za wrzesień 2014 r. w wysokości 28.764 zł oraz za październik 2014 r. w wysokości 68.678 zł
Podstawę tych rozstrzygnięć stanowiły ustalenia poprzedzających je postępowań kontrolnych, w świetle których Spółka od 1994 r. zajmuje się hurtowym handlem opakowaniami sztucznymi i konfekcjonowaniem "[...]". We wrześniu 2014 r. przyjęła do rozliczenia podatku od towarów i usług 25 faktur stwierdzających nabycie "[...]" na łączną kwotę netto 3.402.690,84 zł, podatek VAT 782.618,87 zł. Natomiast w październiku 2014 r. uwzględniła 21 faktur dokumentujących nabycie "[...]" na łączną kwotę netto 2.825.312,65 zł, podatek VAT 649.821,91 zł. Zakupiona "[...]" była następnie przedmiotem dostaw wewnątrzwspólnotowych na terytorium Słowacji, udokumentowanych we wrześniu 2014 r. 26 fakturami na łączną kwotę netto 3.606.172 zł oraz w październiku 2014 r. 25 fakturami na łączną kwotę netto 3.458.447,30 zł. W rozliczeniu podatku VAT Spółka ujęła również faktury dotyczące transportu "[...]" z O. na Słowację, opiewające we wrześniu 2014 r. na łączną kwotę netto 62.500 zł, podatek VAT 14.375 zł, oraz w październiku 2014 r. na łączną kwotę netto 70.000 zł, podatek VAT 16.100 zł. W ocenie organu I instancji, Spółka realizując powyższe transakcje, uczestniczyła w oszustwie mającym na celu wyłudzenie podatku od towarów i usług, tzw. karuzeli podatkowej. Wykazano, że Spółka w łańcuchach transakcji pełniła rolę brokera, a rzeczywistym celem dokonanych przez nią czynności było uzyskanie korzyści finansowej w postaci nienależnego zwrotu podatku VAT. Ustaleń tych organ kontroli skarbowej dokonał m.in. w oparciu o materiał dowodowy zebrany w toku postępowań kontrolnych wobec Spółki za poszczególne okresy rozliczeniowe od sierpnia do grudnia 2014 r. oraz postępowań kontrolnych wobec kontrahentów Spółki i ich kontrahentów, tj.: B i C z siedzibą w W., a także materiały ze śledztwa prowadzonego przez Prokuraturę Okręgową pod sygn. akt. "[...]". Wobec powyższego organ na podstawie art. 86 ust. 1 oraz art. 88 ust. 3 a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) pozbawił stronę prawa do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur zakupu oraz jednocześnie stwierdził zawyżenie wartości wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i usług, uznając, że sporne faktury nie dokumentowały czynności dokonanych w ramach faktycznie prowadzonej działalności gospodarczej.