Wyrok WSA w Lublinie z dnia 16 lutego 2017 r., sygn. III SA/Lu 1043/16

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski, Sędziowie Sędzia WSA Robert Hałabis (sprawozdawca),, Sędzia WSA Ewa Ibrom, Protokolant Asystent sędziego Dorota Winiarczyk - Ożóg, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 16 lutego 2017 r. sprawy ze skargi R. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji o zarejestrowaniu pojazdu i odmowy rejestracji pojazdu oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2016 r. (nr [...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta L. z dnia [...] czerwca 2016 r. ([...]) w sprawie uchylenia decyzji Prezydenta Miasta L. z dnia [...] kwietnia 2012 r. ([...]) o zarejestrowaniu na R. T. pojazdu marki [...] o numerze rejestracyjnym [...] i odmowie zarejestrowania wyżej wymienionego pojazdu.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ wyjaśnił, że przedmiotowy pojazd został uprzednio zarejestrowany na M. Ż. przez Prezydenta Miasta L. decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r. ([...]), która została następnie uchylona po wznowieniu postępowania ostateczną decyzją wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta L. z dnia [...] marca 2016 r. ([...]), na skutek utrzymania jej w mocy przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] kwietnia 2016 r. ([...]). Skarga na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie nie została wniesiona, a tym samym stała się ona nie tylko ostateczna, lecz także prawomocna.

Organ odwoławczy podniósł, że w postępowaniu wyjaśniającym stwierdzono, iż do pierwotnej rejestracji zostały przedłożone dokumenty noszące cechy nieautentyczności. Organ powołał się także na wyrok Sądu Rejonowego [...] w L. z dnia [...] stycznia 2016 r. (sygn. akt [...]), którym skazano m.in. M. K., A. R. i M. Ż. za szereg czynów zabronionych, w tym za posługiwanie się poświadczającymi nieprawdę i podrobionymi dokumentami w postaci umów sprzedaży podczas rejestracji wielu pojazdów i wyłudzenie w ten sposób poświadczenia nieprawdy co do ich statusu prawnego. Na tej podstawie organ wywiódł, że dokumenty przedłożone przez stronę do rejestracji były nieautentyczne, zaś faktura wystawiona przez fikcyjną osobę nie może stanowić podstawy do skutecznego przeniesienia własności pojazdu.