Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 16 lutego 2017 r., sygn. I SA/Go 14/17

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Niedzielski Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Skowrońska-Pastuszko Sędzia WSA Dariusz Skupień (spr.) Protokolant Sekretarz sądowy Anna Szymczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lutego 2017 r. sprawy ze skargi Z.C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r. 1. Uchyla zaskarżoną decyzję w całości. 2. Zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Z.C. (zw. dalej: skarżącym, stroną) wniósł skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (zw. dalej: SKO, Kolegium Odwoławczym, organem II instancji) z dnia [...] listopada 2016r nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza (zw. dalej: organem I instancji, Burmistrzem) z dnia [...] lipca 2015r. nr [...] w sprawie ustalenia wysokości podatku od nieruchomości za 2015r.

Z akt sprawy wynika następujący stan faktyczny;

W wydanej wobec skarżącego [...] lipca 2015r. decyzji, Burmistrz ustalił wysokość podatku od nieruchomości (budynku) za 2015 r. w kwocie 85,59 zł.

W motywach wyjaśnił, że na podstawie decyzji nr [...] z dnia [...] grudnia 2010 r. wygasił z dniem [...] grudnia 2010r. trwały zarząd nieruchomości składającej się

z działek nr [...] o łącznej pow. 15,4934 ha wykonywany przez zakład budżetowy Ośrodek Sportu i Wypoczynku i jednocześnie ustanowił z dniem [...] stycznia 2011r. na gruncie stanowiącym własność gminy na czas nieoznaczony trwały zarząd na rzecz Ośrodka Sportu i Wypoczynku (zw. dalej: OSiW-em) - jednostki budżetowej. Decyzja ta nie oddawała w trwały zarząd domków letniskowych, które pobudowali ich posiadacze, a jedynie grunty i budynki lub urządzenia wybudowane ze środków gminy. Dalej Burmistrz wskazał, że skarżący w 2000r. nabył domek letniskowy drewniany przeznaczony do rozbiórki, który położony był na nieruchomości oddanej w trwały zarząd Ośrodkowi [...]. Strona, po jego zakupie, w dniu [...] października 2000 r. zawarła na okres do [...] grudnia 2007r. umowę najmu z Gminą (za którą działał zarządca nieruchomości komunalnych Ośrodek [...]) - na część działki gminnej nr [...]. Na tym gruncie, na podstawie decyzji nr [...] z dnia [...] października 2000 r. o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowaniu terenu oraz decyzji [...] z dnia [...] października 2000r. zatwierdzającej projekt budowlany i wydającej pozwolenie na budowę, wybudowała na przełomie lat 2000-2001 nowy domek letniskowy nr [...]. Wobec wygaśnięcia umowy najmu z [...] października 2000 r. skarżący od [...] stycznia 2008r. do [...] czerwca 2014r. korzystał bezumownie z zajętej części działki gminnej na której wybudował domek. Z kolei, w dniu [...] czerwca 2014r. skarżący zawarł umowę z Gminą (reprezentowaną przez Kierownika OSiW) na część działki nr [...] o pow. 103,19 m2 (na której znajduje się domek letniskowy nr [...]). Organ stwierdził, że z treści tej umowy wynika, że została zawarta na 7 lat, oraz przedmiotem dzierżawy jest "część działki gruntu nr [...] o pow. 103,19 m2 - celach rekreacyjnych" a czynsz jest płatny rocznie od gruntu i wynosi netto 5,69 zł/m2, który jest powiększony o należny podatek VAT. Faktury były wystawiane przez OSiW na skarżącego jedynie za korzystanie z gruntów. Jednocześnie zaznaczył, że z informacji uzyskanej od Starosty dotyczącej zmian w ewidencji gruntów i budynków wynika, że odnośnie domku strony w marcu 2015r. zmieniono w ewidencji gruntów i budynków funkcję budynku "z innych niemieszkalnych" na "mieszkalne". Do dnia dokonania zmiany tj. do [...] marca 2015r. domek strony oznaczony były w ewidencji gruntów jako "inny niemieszkalny".