Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 stycznia 2017 r., sygn. I SA/Wa 1284/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz Sędziowie WSA Bożena Marciniak (spr.) WSA Tomasz Szmydt Protokolant referent Joanna Kicińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi S. M. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania rekompensaty za mienie pozostawione poza granicami RP uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2016 r. [...].

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r., nr [...], Minister Skarbu Państwa utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] maja 2016r., nr [...], odmawiającą potwierdzenia S. M. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez G. (G.) M. i W. M. nieruchomości położonej poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej we wsi S., powiat [...], woj. [...].

Na powyższą decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożył S. M..

Skarga została złożona w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Wnioskiem z [...] września 1988 r. G. M. wystąpiła do Prezydenta Miasta T. o przyznanie odszkodowania za mienie pozostawione za granicą w ZSRR.

Decyzją z [...] października 1988 r., nr [...],Kierownik Urzędu Miejskiego w T., działając na podstawie art. 88 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości (Dz. U. Nr 22 poz. 99 ze zm.), odmówił przyznania G. M. ekwiwalentu za mienie nieruchome pozostawione na terenie ówczesnego obszaru ZSRR.

Pismem z 8 września 1990 r. G. M. zwróciła się do Prezydenta Miasta T. o przyznanie ekwiwalentu za mienie nieruchome pozostawione w ZSRR we wsi S. wskazując na uchwałę Sądu Najwyższego z 30 maja 1990 r., sygn. akt II CR 418/89, na mocy której prawo do ekwiwalentu uzyskali również repatrianci, którzy opuścili ZSRR po podpisaniu umowy z 25 marca 1957 r.

Pismem z [...] grudnia 2003 r. S. M. (spadkobierca G. M. i W. M.) wystąpił do Prezydenta Miasta T. o przyznanie ekwiwalentu za mienie pozostawione zagranicą wskazując na podjęcie przez Sejm RP uchwały, na podstawie której według wnioskodawcy należy mu się ekwiwalent za utracone mienie.