Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 stycznia 2017 r., sygn. VIII SA/Wa 446/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Szymanowicz - Nowak, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski (sprawozdawca), Sędzia WSA Cezary Kosterna, Protokolant Sekretarz sądowy Karolina Kaca, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 stycznia 2017 r. w Radomiu sprawy ze skargi K. Ł.-J. na rozstrzygnięcie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania nagrody za dokonanie odkrycia zabytku 1. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie; 2. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz skarżącej K. Ł.-J. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

K. Ł. - J. pismem z dnia 2 stycznia 2013 r. złożyła do Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (dalej także jako "organ" lub "Minister") wniosek o przyznanie na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2003 r., Nr 162, poz. 1568 ze zm., dalej jako "ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami") oraz § 2 rozporządzenia Ministra Kultury z dnia 1 kwietnia 2004 r. w sprawie nagród za odkrycie lub znalezienie zabytków archeologicznych (Dz. U. z 2004 r., Nr 71, poz. 650) nagrody pieniężnej oraz dyplomu w związku z odkryciem zabytku archeologicznego na terenie jej nieruchomości.

W uzasadnieniu wnioskodawczyni wskazała, że z jej inicjatywy w sierpniu 2009 r. na ww. nieruchomości położonej w miejscowości [...], koło [...], u podnóża zamku książąt [...] przeprowadzono badania archeologiczne. Rok wcześniej mając pewne przypuszczenia co do tajemniczej niespodzianki umiejscowionej w stawie na jej nieruchomości powiadomiła pracowników Muzeum Morskiego w [...]. Po wstępnej analizie i oględzinach przeprowadzonych przez pracowników muzeum w 2008 r., podjęto decyzję o eksploracji. W wyniku powyższego badacze z ww. muzeum odkopali w stawie statek rzeczny stanowiący - jak się okazało - prawdziwy skarb dziedzictwa narodowego, tj. unikatową na skalę ogólnopolską szkutę wiślaną datowaną na II połowę XV wieku. W związku z tym, zdaniem wnioskodawczyni wypełniła ona warunki jakie stawia prawodawca w art. 34 ust. 2 ww. ustawy.