Wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 stycznia 2017 r., sygn. III SA/Kr 1460/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Michna (spr.) Sędziowie WSA Barbara Pasternak WSA Janusz Kasprzycki Protokolant specjalista Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi R. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 8 sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 16 czerwca 2016 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy z dnia [...] 2016 r., którą odmówiono skarżącemu R. R. przyznania świadczenia wychowawczego na dzieci: M. R., K. R. i H. R. w okresie od 1 kwietnia 2016 r. do 30 września 2017 r.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium wskazało, że skarżący pozostawał w separacji faktycznej z żoną A. R. Brak było jednocześnie sądowego orzeczenia o naprzemiennej opiece obydwojga rodziców. W ocenie Kolegium aby możliwe było przyznanie skarżącemu - zgodnie z jego sugestią, tj. w oparciu o art. 5 ust 2 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. poz. 195 z późn. zm.) - części świadczenia wychowawczego adekwatnej do okresu, w którym synowie pozostawali pod jego opieką, koniecznym - zgodnie z art. 2 pkt 16 ww. ustawy, byłoby uzyskanie sądowego orzeczenia o naprzemiennej opiece nad dziećmi. Skoro skarżący takim orzeczeniem nie dysponował należało zastosować art. 22 ww. ustawy, stanowiący o zbiegu prawa rodziców, opiekunów prawnych lub opiekunów faktycznych dziecka do świadczenia wychowawczego. Organ ustalił, że skarżący wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego złożył w dniu 1 kwietnia 2016 r., a jego żona wniosek tej samej treści złożyła w dniu 4 kwietnia 2016 r. Kolegium podzieliło stanowisko organu I instancji, że zgromadzony materiał dowodowy - wywiady środowiskowe - obrazujący okoliczności dotyczące, m.in. warunków mieszkaniowych, bytowych, zabezpieczenia opieki zdrowotnej, pozwalał przyjąć, że to matka dzieci - A. R. jest faktycznym ich opiekunem i to jej przysługiwało świadczenie wychowawcze. Przy tym Kolegium przyznało, że nie kwestionuje faktu, że skarżący - sam pozostając na utrzymaniu swojej matki, interesował się dziećmi i także poświęcał im swój czas i uwagę.