Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 stycznia 2017 r., sygn. II SAB/Gl 52/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Kiermaszek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Piotr Broda, Sędzia NSA Łucja Franiczek, Protokolant specjalista Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi "A". w C. na bezczynność Sejmiku Województwa [...] w przedmiocie planu gospodarki odpadami oddala skargę.

Uzasadnienie

"A" Sp. z o.o. z siedzibą w C. (dalej określana jako Spółka) wniosła skargę na bezczynność Sejmiku Województwa [...] polegającą na zaniechaniu dokonania zmiany uchwały tego Sejmiku nr [...] z dnia [...] r. w sprawie wykonania "Planu Gospodarki Odpadami dla województwa [...] [...]" (Dz. Urz. Województwa [...] z [...] r., poz. [...] ze zm., dalej powoływanej jako uchwała z [...] r.) poprzez wpisanie instalacji należącej do Spółki do stanowiącego załącznik do uchwały wykazu instalacji do mechaniczno-biologicznego przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych (MBP) dla wyznaczonego uchwałą Regionu II.

W uzasadnieniu skargi pełnomocnik skarżącej pokreślił, że wniosek w tym zakresie Spółka złożyła dnia 10 grudnia 2013 r., gdyż już wówczas jej instalacja spełniała wszystkie wymagania przewidziane w art. 35 ust. 6 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r., poz. 21 ze zm., obecnie Dz. U. z

2016 r., poz. 1987 ze zm.), w szczególności uzyskano stosowne decyzje administracyjne, a właściwe organy przeprowadziły kontrole potwierdzające zgodność instalacji z przepisami prawa ochrony środowiska. Dlatego Sejmik Województwa zobowiązany był uwzględnić wspomniany wniosek. Tymczasem Spółka została poinformowana, że instalacja nie może być ujęta w wykazie regionalnych instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych ze względu na wątpliwości, jakie budzi zastosowana w niej technologia rękawów/tunelów foliowych. W dalszej części uzasadnienia skargi jej autor, powołując się na załączone ekspertyzy, podjął próbę wykazania, że wątpliwości te są bezpodstawne, w szczególności akcentując, iż wskazana technologia spełnia standardy wynikające z najlepszych dostępnych technik, co potwierdza wydane na wniosek Spółki pozwolenie zintegrowane. Pełnomocnik nawiązał również do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 maja 2016 r., sygn. akt II OSK 1481/15 (LEX nr 2083401), który - jak zaznaczył - zakończył spór sądowoadministracyjny zainicjowany skargą Spółki na uchwałę zmieniającą uchwałę z [...] r. Zaakcentował, że Sąd ten przyjął, iż sprawa instalacji należącej do Spółki nie została jeszcze rozstrzygnięta, a na rozprawie apelował o zmianę tego stanu rzeczy.