Postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 1 grudnia 2016 r., sygn. III SA/Wr 1093/16

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Borońska po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku "A" Sp. z o.o. we Wrocławiu o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi "A" Sp. z o.o. we W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] lipca 2016 r. Nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Wraz ze skargą na powołaną w sentencji decyzję, skarżąca spółka - w oparciu

o art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm. - dalej: u.p.p.s.a.), złożyła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, skierowany w pierwszej kolejności do organu odwoławczego (art. 61 § 2 pkt 1 u.p.p.s.a.), a w razie jego nieuwzględnienia, co w sprawie miało miejsce, do Sądu. Wskazała na realne niebezpieczeństwo wyrządzenia spółce znacznej szkody oraz trudnych (niemożliwych wręcz) do odwrócenia skutków, jakie - dla niej - może spowodować wykonanie tej decyzji ostatecznej.

Motywując zasadność złożenia wniosku o udzielenie ochrony tymczasowej strona podniosła, że działalność w zakresie urządzania gier na automatach o niskich wygranych stanowi główne źródło dochodów Spółki, co umożliwia jej nieprzerwane funkcjonowanie. Brak udzielenia jej tymczasowej ochrony może zaś spowodować niemożliwe wręcz do odwrócenia skutki w postaci znacznego utrudnienia prowadzenia przez Spółkę tej działalności czy też wręcz jej zaprzestania. Podniosła też, iż sytuacja Spółki nie jest stabilna i nawet stosunkowo "nieznaczna" kara finansowa, może prowadzić do zachwiania jej kondycji w stopniu utrudniającym lub nawet uniemożliwiającym dalsze prowadzenie gospodarczej aktywności. Wymierzenie i tym samym wyegzekwowanie wymierzonej Spółce kary pieniężnej może zatem przyczynić się do wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, a zatem takiego uszczerbku, który nie będzie mógł być usunięty przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Za niezwykle ważne dla sprawy Spółka podnosi to, że w realiach tego postępowania o udzielenie tymczasowej ochrony art. 61 § 1 p.p.s.a. należy interpretować funkcjonalnie, oceniając łącznie prognozowane skutki wymierzenia kar pieniężnych w analogicznych sprawach, gdyż w przeciwnym razie przepis ten byłby w założeniu nieskuteczny we wszystkich przypadkach, gdy zamiast jednej zbiorczej, wysokiej kary, nakładane są kary pojedyncze, ale których zsumowanie przesądza o możliwości spowodowania poważnego oraz realnego zagrożenia dla sytuacji finansowej strony. Wobec Spółki toczy się równolegle siedem analogicznych postępowań w przedmiocie kary pieniężnej, a łączna kwota wymierzonych na tej podstawie kar wynosi 96.000,00 zł. Wobec Spółki wszczęto też 427 postępowań w tym przedmiocie, których skutkiem będą kary pieniężne. Oczywistym dla Spółki jest zatem, że zagrożenie spowodowania znacznej szkody oraz trudnych do odwrócenia skutków jest tym bardziej znaczące, jeśli będzie oceniane przez pryzmat wszystkich tych postępowań. Z tego względu Spółka uważa, że należy brać pod uwagę cel instytucji ochrony tymczasowej. W przekonaniu Spółki wykonanie decyzji zobowiązującej Spółkę do zwrotu 12.000 zł na obecnym etapie postępowania może spowodować wyrządzenie znacznej szkody i trudne do odwrócenia skutki. O realnym niebezpieczeństwie ziszczenia się tych skutków dowodzi zdaniem Spółki podjęcie działań celem wyegzekwowania kary, czego wyrazem jest doręczenie Spółce upomnienia do jej uiszczenia. Zachodzi zatem realna obawa spowodowania szkody, której skutki z uwagi na ich rozmiar będą w zasadzie niemożliwe do odwrócenia. Nie sposób zatem przyjąć aby ochrona tymczasowa była efektywna, zwłaszcza biorąc pod uwagę podstawę prawną jej nałożenia i jej niezgodność z prawem europejskim, co z kolei obliguje Sąd do udzielenia tej ochrony. Spółka podnosi również, iż skutki wykonania zaskarżonej decyzji należy odnosić do przyszłości, gdyż tylko w ten sposób możliwym staje się ustalenie faktycznego wpływu wykonania decyzji na sytuację strony. Instytucja ochrony tymczasowej ma chronić stronę przed skutkami wykonania decyzji, które mogą wystąpić w przyszłości, stąd sama ocena stanu teraźniejszego, z chwili orzekania, nie będzie wystarczająca dla oceny konieczności wstrzymania wykonania decyzji.