Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 2 grudnia 2016 r., sygn. II SA/Po 375/16

Wodne prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak Sędzia WSA Tomasz Świstak (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 02 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi J. H. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w P. z dnia [...] kwietnia 2016 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji udzielającej pozwolenia wodnoprawnego oddala skargę

Uzasadnienie

Starosta [...] decyzją z dnia [...] listopada 2008 r., znak: [...] udzielił pozwolenia wodnoprawnego dla [...] Sp. z o.o. na wykonanie urządzenia wodnoprawnego w zakresie budowy Małej Elektrowni Wodnej na rzece W. w m. S. na wysokości [...] km w obrębie działek nr [...], [...] i [...].

Z wnioskiem o wznowienie postępowania zakończonego tą decyzją wystąpił J. H..

Starosta [...] postanowieniem z [...] kwietnia 2013 r. wznowił z urzędu postępowanie zakończone decyzją własną z [...] listopada 2008 r., a kolejnym postanowieniem z [...] czerwca 2013 r. wznowił postępowanie uwzględniając żądanie J. H..

Następnie decyzją z [...] czerwca 2013 r. Starosta [...] odmówił uchylenia decyzji własnej z [...] listopada 2008 r. Wskutek odwołania J. H. i V. T. Inne (dalej: Dyrektor RZGW) uchylił powyższą decyzję, a sprawę przekazał organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia.

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy decyzją z dnia [...] września 2013 r. Starosta [...] odmówił uchylenia własnej decyzji z dnia [...] listopada 2008 r. Organ uznał, że J. H. wystąpił z wnioskiem o wznowienie postępowania zachowując termin, natomiast V. T. stała się uczestniczką postępowania od [...] lutego 2013 r., kiedy to wraz z J. H. złożyła zażalenie od postanowienia Starosty z [...] lutego 2013 r. o odmowie wznowienia postępowania. Organ ustalił, że V. T. pismem z [...] września 2011 r. wystąpiła o stwierdzenie nieważności źródłowej decyzji z [...] listopada 2008 r. Tak więc już w dacie złożenia wniosku o stwierdzenie nieważności była w posiadaniu informacji umożliwiających jej złożenie wniosku o wznowienie i nie uczyniła tego w przewidzianym prawem terminie, tym samym nie wypełniła przesłanek z art. 148 K.p.a. Dalej Starosta wskazał, że przepis art. 127 ust. 7 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r. poz. 145 z późn. zm., dalej uPw) stanowi lex specialis względem art. 28 K.p.a. J. H., mimo stosownego wezwania, nie wykazał swojego interesu prawnego, a w szczególności nie udokumentował własności urządzenia wodnego znajdującego się w zasięgu oddziaływania jak i władania powierzchnią ziemi w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód. Wyjaśnił, że krąg osób, którym przysługuje przymiot stron w postępowaniu o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego jest określony szerzej niż w art. 127 ust. 7 uPw. Podobnie przy rozpatrywaniu projektu budowlanego bierze się pod uwagę szerszą grupę osób. Tymczasem w rozpatrywanej sprawie zasięg oddziaływania urządzenia wodnego, co do którego wydano kwestionowane pozwolenie wodnoprawne, został ograniczony tylko do działek nr [...], [...] i [...], stanowiących własność Skarbu Państwa. Zgodnie z operatem wodnoprawnym i dołączoną do niego mapą żadna z nieruchomości należących do J. H. nie znajduje się w powyższym obszarze oddziaływania. Tym samym wnioskodawca nie mógł uzyskać statusu strony tego postępowania, co w konsekwencji przemawiało za odmową uchylenia rozważanego pozwolenia wodnoprawnego.