Wyrok WSA w Łodzi z dnia 7 grudnia 2016 r., sygn. II SA/Łd 758/16

Pomoc społeczna

Dnia 7 grudnia 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Jolanta Rosińska, Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka, Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.), , Protokolant Sekretarz sądowy Aneta Panek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2016 roku sprawy ze skargi B. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...], znak: [...]. LS

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. o odmowie przyznania świadczenia wychowawczego.

Jak wynika z akt sprawy Prezydenta Miasta Ł. decyzją z dnia [...], na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 23), art. 2 pkt 1, pkt 2, pkt 19 lit. b, lit. f, pkt 20 lit. b, art. 4, art. 5 ust. 1, ust. 3, art. 7 ust. 1, ust. 3, art. 13 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci (Dz. U. z 2016 r., poz. 195), orzekł o odmowie prawa do świadczenia wychowawczego na dziecko J. S. w okresie od 1 kwietnia 2016 r. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji powołał się na treść art. 5 ust. 3 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci wyjaśniając, iż warunkiem przyznania prawa do świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko jest spełnienie kryterium dochodowego rodziny, które w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 800,00 zł. Organ wskazał, że utrata przez B. S. świadczenia rehabilitacyjnego i prawa do zasiłku dla bezrobotnych oraz utrata przez męża B. S. prawa do zasiłku dla bezrobotnych i zasiłku chorobowego w 2014 r. stanowiła podstawę do zastosowania instytucji dochodu utraconego za 2014 r. Natomiast uzyskanie przez B. S. zatrudnienia w firmie A od dnia 8 października 2015 r. oraz uzyskanie zatrudnienia przez męża B. S. w firmie B od dnia 1 kwietnia 2015 r. stanowiło podstawę do zastosowania instytucji dochodu uzyskanego za 2015 r. zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci. Po analizie wniosku i dołączonych dokumentów, ustalił, że dochód netto rodziny osiągnięty w 2014 r. wyniósł 15538,19 zł (w tym dochód B. S. w wysokości 10960,51 zł oraz dochód męża B. S. w wysokości 4577,68 zł), dochód utracony za 2014 r. wyniósł 15538,19 zł, kwota dochodu uzyskanego przez B. S. w 2015 r. wyniosła 1286,16 zł (wysokość wynagrodzenia netto za miesiąc listopad 2015 r.), kwota dochodu uzyskanego przez męża B. S. w 2015 r. wyniosła 2205,60 zł (wysokość wynagrodzenia netto za miesiąc maj 2015 r.). Oznacza to, że miesięczny dochód rodziny po uwzględnieniu dochodu uzyskanego wyniósł 3491,84 zł (1286,16 zł+2205,68zł), zatem przy 3-osobowej rodzinie miesięczny dochód netto na jednego członka rodziny wyniósł 1163,95 zł (3491,84:3) i przekracza próg dochodowy 800,00 zł. Organ stwierdził, że wobec tych ustaleń świadczenie wychowawcze na dziecko J. S. stronie nie przysługuje.