Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 grudnia 2016 r., sygn. III SA/Kr 1299/16

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Pasternak (spr.) Sędziowie WSA Janusz Bociąga WSA Ewa Michna Protokolant sekretarz sądowy Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 czerwca 2016 r. nr [....] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 23 czerwca 2016 r., [...], na podstawie art. 157 § 1 w zw. z art. 158 §1 i art. 156 §1 oraz art. 138 § 1 pkt 1 kpa Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję własną z dnia [...] 2016 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 158 § 1, art. 157 § 1 w zw. z art. 156 §1 pkt 2 kpa, stwierdzającą nieważność decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] 2012 r. nr [...], o skierowaniu M. P. na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji w części dotyczącej określenia terminu poddania się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji.

Decyzje powyższe zostały wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Pismem z dnia 5 grudnia 2014 r. M. P. wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] 2012r. z uwagi na fakt, iż została ona wydana z rażącym naruszeniem prawa tj. przepisów art. 114 ust. 1 pkt. 1, art. 130 ust. 3 i 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym, oraz art. 92 ust. 1 Konstytucji RP. Zdaniem wnioskodawcy brak było podstaw do skierowania go na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji, ponieważ zarówno w dacie złożenia przez Komendanta Wojewódzkiego Policji wniosku o sprawdzenie kwalifikacji, jak i w dacie wydania decyzji z dnia [...] 2012 r. nie były spełnione przesłanki określone w art. 114 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym, w postaci przekroczenia 24 punktów, ponieważ w dniu 7 stycznia 2010 r. wnioskodawca odbył szkolenie, o którym mowa w art. 130 ust. 3 Prawa o ruchu drogowym i otrzymał zaświadczenie potwierdzające odbycie szkolenia. Powyższe obligowało do zmniejszenia o 6 liczby posiadanych przez kierowcę punktów i skutkowało tym, że wnioskodawca posiadał jedynie 21 punktów. Wskazano także na sprzeczność § 8 ust. 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego, jak i § 8 ust. 6 poprzednio obowiązującego rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego, z przepisem art. 130 ust. 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym i powołano się na orzeczenia sądów administracyjnych zgodne ze stanowiskiem prezentowanym we wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji.