Orzeczenie
Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 8 grudnia 2016 r., sygn. III SA/Gd 640/16
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Anna Orłowska, Sędzia WSA Paweł Mierzejewski, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Kinga Czernis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi K. F. na czynność Starosty [...] z dnia 15 kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zakwalifikowania do odbycia szkolenia dla kandydatów do pełnienia funkcji rodziny zastępczej niezawodowej 1. stwierdza bezskuteczność czynności Starosty [...] z dnia 15 kwietnia 2016 r. nr [...], 2. zasądza od Starosty [...] na rzecz skarżącej K. F. kwotę 497 (czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 29 lutego 2016 r. K. F. zwróciła się do Starosty - Powiatowego Centrum Wspierania Rodziny w P. G. o przeprowadzenie procedury kwalifikacyjnej do bycia zawodową specjalistyczną rodziną zastępczą dla niepełnosprawnej W., zamieszkałej w placówce wychowawczo-opiekuńczej w G..
W dniu 15 kwietnia 2016 r. komisja dokonała analizy zebranej dokumentacji K. F. będących podstawą do wstępnej kwalifikacji kandydata na rodzinę zastępczą do odbycia szkolenia i stwierdziła, że wnioskodawczyni nie uzyskała wstępnej akceptacji do odbycia szkolenia dla kandydatów do pełnienia funkcji rodziny zastępczej, zgodnie z art. 43 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.
Starosta pismem z dnia 15 kwietnia 2016 r. poinformował K. F. o tym, że nie została zakwalifikowana do odbycia szkolenia dla kandydatów do pełnienia funkcji rodziny zastępczej niezawodowej.
Pismem z dnia 25 kwietnia 2016 r. zatytułowanym "odwołanie" K. F. wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i skierowanie jej do odbycia szkolenia dla kandydatów do pełnienia funkcji rodziny zastępczej w najbliższym możliwym terminie, ewentualnie o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ I instancji. Podniosła, że pismo Starosty należy traktować jako decyzję administracyjną, bowiem posiada minimalną treść decyzji administracyjnej wynikającej z art. 107 § 1 k.p.a., narusza treść art. 43 w zw. z art. 42 ust. 1 i 2 ustawy o wspieraniu rodziny i pieczy zastępczej oraz art. 47 w zw. z art. 32 Konstytucji RP oraz art. 8 w zw. z art. 14 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right