Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 listopada 2016 r., sygn. I SA/Wr 753/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Sędziowie: sędzia WSA Dagmara Dominik- Ogińska ( sprawozdawca ), sędzia WSA Anetta Chołuj, Protokolant: specjalista Agnieszka Dąbrowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 listopada 2016 r. sprawy ze skargi E. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do czerwca 2008 r. oraz trzeci i czwarty kwartał 2008 r. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organami podatkowymi i sądami administracyjnymi.

1.1. Sprawa już była przedmiotem rozpoznania przed tutejszym Sądem a mianowicie wyrokiem z dnia 15 listopada 2013r. sygn. akt I SA/Wr 1480/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. (dalej: organ odwoławczy) z dnia [...] czerwca 2013r. nr [...] wydaną na rzecz E. S. (dalej: skarżąca) w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń do czerwca 2008r. i za III i IV kwartał 2008r. na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.; dalej: ppsa). Sąd uznał, że koniecznym było przesłuchanie J. K. w charakterze świadka w prowadzonym wobec skarżącej postępowaniu podatkowym, w celu uzyskania szczegółowych zeznań w zakresie odnoszącym się do faktur VAT wystawionych przez C na rzecz skarżącej, czy wykonywał usługi naprawy środków transportu oraz usługi reklamowe, udokumentowane poszczególnymi fakturami. Zaniechanie przesłuchania świadka J. K. i brak jednoznacznych ustaleń w ww. zakresie doprowadziły Sąd do przekonania, że doszło do naruszenia art. 121 § 1, art. 122, art. 180 § 1, art. 187 § 1 i art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2015r., poz. 613; dalej: O.p.). Przy czym nakazano wykorzystać i dopuścić jako dowód w sprawie, dalsze materiały z postępowania karnego prowadzonego przeciwko J. K., w tym złożone przez niego kolejne wyjaśnienia. Wskazano też, że przyjęte w trybie art. 172 § 1 O.p. wyjaśnienia R. S. i S. L. nie mogły zostać wykorzystane jako dowód w sprawie albowiem zaniechano przeprowadzenia dowodu, zgodnie z zasadami procedowania, stosownie do treści art. 190 § 1 i 2 O.p. i naruszono zasadę czynnego udziału strony w postępowaniu, zgodnie z art. 123 § 1 O.p. Nakazano tym samym przeprowadzenie postepowania dowodowego w ww. zakresie.