Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 listopada 2016 r., sygn. I SA/Wr 284/16

Dnia 23 listopada 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA- Jadwiga Danuta Mróz (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA- Dagmara Dominik- Ogińska, Sędzia WSA- Zbigniew Łoboda, Protokolant Specjalista- Agnieszka Dąbrowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 listopada 2016 roku sprawy ze skargi Z. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 rok oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi Z. W. ( dalej: skarżący, strona, podatnik ) jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] r. nr UKS [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 rok w wysokości 9.377 zł.

Z przyjętego do rozstrzygnięcia stanu faktycznego sprawy wynika, że: Dyrektor UKS we W. decyzją z dnia [...] r.

(nr [...]) określił Z. W. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. wysokości 35.273 zł. Dyrektor Izby Skarbowej we W. O/Z w J. - nie uwzględnił zarzutów odwołania i decyzją z dnia [...] r. (nr [...]) utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. Wyrokiem z dnia 21 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 171/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r., chociaż nie wszystkie podniesione przez skarżącego zarzuty uznał za uzasadnione. W pierwszej kolejności Sąd wskazał, że wyrokiem z dnia 21 marca 2011 sygn. Akt 170/2011 Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] NR [...] w przedmiocie określenia skarżącemu straty za 2007 r. co bezpośrednio wpływa na wysokość zobowiązania za następny rok podatkowy. Sąd uwzględnił zarzuty, które dotyczyły nienależytego wyjaśnienia stanu faktycznego w zakresie amortyzacji środków trwałych znajdujących się na posiadanej przez skarżącego nieruchomości w L. . oraz źródła przychodu z tytułu oddania w odpłatne użytkowanie lokalu użytkowego, ogrodzenia i infrastruktury towarzyszącej położonych w L. przy ul. [...]. Sąd nie uwzględnił natomiast zarzutów dotyczących zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wspólników spółki cywilnej "A" wynagrodzenia M W.- żony skarżącego. Uchylając zaskarżone rozstrzygnięcie Sąd wskazał na konieczność: - wyjaśnienia jakie konkretnie budynki i budowle bądź inne przedmioty podlegające amortyzacji znajdują się na nieruchomości w L. a następnie, czy stanowią one samodzielne środki trwałe spełniające kryteria określone w art. 22 a ust.1 u.p.d.o.f.;