Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 listopada 2016 r., sygn. V SA/Wa 4797/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Irena Jakubiec-Kudiura (spr.), Sędzia WSA - Jarosław Stopczyński, Sędzia WSA - Tomasz Zawiślak, Protokolant referent - Maryla Wiśniewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 listopada 2016 r. sprawy ze skargi G. M. na decyzję Ministra Finansów z dnia ... października 2015 r., nr ... w przedmiocie odmowy stwierdzenia i odmowy zwrotu nadpłaty we wpłatach do budżetu państwa z przeznaczeniem na część równoważącą subwencji ogólnej dla gmin; oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2015 r. nr [...] Minister Finansów utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] września 2015 r. nr [...], mocą której odmówił Miastu i Gminie M. stwierdzenia i zwrócenia nadpłaty z tytułu wpłat z przeznaczeniem na część równoważącą subwencji ogólnej dla gmin za lata 2013 i 2014.

Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Miasto i Gmina M. wnioskiem z dnia 30 lipca 2015 r., zwróciła się do Ministra Finansów o stwierdzenie nadpłaty we wpłacie do budżetu państwa z przeznaczeniem na część równoważącą subwencji ogólnej dla gmin za lata 2013 r. i 2014 oraz zwrot nadpłaty na jej rachunek bankowy. Wyjaśniła, że w roku 2010 Urząd Morski w S. zwrócił się do Gminy z wnioskiem o rozłożenie na raty zaległości w podatku od nieruchomości. wskazując, że posiada jedynie środki na realizację swoich podstawowych zadań, do których należy zapewnienie bezpieczeństwa żeglugi, ochrona środowiska morskiego, ochrona portów oraz umocnień brzegowych. Urząd Morski podkreślił, że zapłata zaległego podatku od nieruchomości uniemożliwiłaby realizację wskazanych zadań.

Z uwagi na powyższe dnia [...] czerwca 2010 r. Burmistrz Gminy M. decyzją nr Fin. [...] rozłożył zaległości Urzędu Morskiego z tytułu podatku od nieruchomości na trzy raty płatne odpowiednio w 2011 r. 2012 r. oraz 2013 r.

Gmina wskazała, że w związku z wydaniem przedmiotowej decyzji dokonała ujęcia jej dochodów i skutków finansowych w poszczególnych sprawozdaniach tj. 13.415.612.80 zł (rozłożonej decyzją na raty) w roku 2010 jako dochód (potencjalny) a następnie ponownie w roku 2013 i 2014 r. odpowiednio uiszczoną kwotę I raty tj. 4.342.466,80 zł i kwotę II raty tj. 4.536.570 zł. jako dochód faktycznie uzyskany. Powoduje to, że przedmiotowa kwota została dwukrotnie zapłacona. W tym stanie rzeczy wskazała, że zawyżyła wysokość należności w związku z wpłaconymi ratami o kwotę 1.414.908 zł jako, że w jej ocenie prawidłowe rozliczenie udzielonej ulgi podatkowej powinno mieć miejsce w 2010 r. ponieważ Gmina powinna rozpoznać całość dochodu w rozliczeniu za rok, w którym mogła go uzyskać, pomimo, że w tym roku nie uzyskała jakichkolwiek wpływów z tego tytułu. W tym stanie rzeczy doszło do nadpłacenia do budżetu państwa należnych wpłat z przeznaczeniem na subwencję ogólną .