Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 listopada 2016 r., sygn. II SA/Po 611/16

Dnia 23 listopada 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świstak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędzia WSA Elwira Brychcy Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2016 roku sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2016 r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego i zasiłku okresowego oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w S. działający z upoważnienia Burmistrza Miasta i Gminy S. decyzją z dnia [...] 2016 r., nr [...] na podstawie art. 2 ust. 1, art. 3, art. 6 pkt 10, art. 8 ust. 1 pkt 1i ust. 3, art. 39 ust. 1 i 2, art. 41 pkt 1 i 2, art. 106 ust. 4 i art. 110 ust. 7 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 163 ze zm., dalej: u.p.s.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm., dalej: K.p.a.) odmówił J. K. przyznania zasiłku celowego oraz specjalnego zasiłku celowego na opłacenie zaległości za podatek od nieruchomości za III i IV kwartał 2015 r., a także zasiłku okresowego, zasiłku celowego pod warunkiem zwrotu części lub całości kwoty zasiłku, o którym mowa w art. 41 pkt 2 u.p.s.

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że w dniu 23 grudnia 2015 r. J. K. zwrócił się do Ośrodka Pomocy Społecznej o udzielenie pomocy w spłacie zadłużenia powstałego w zapłacie podatku od nieruchomości za II i IV kwartał 2015 r. w łącznej wys. 809,60 zł. Na podstawie przeprowadzonego wywiadu środowiskowego ustalono, że wnioskodawca prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym, zamieszkuje razem z córką i jej rodziną w domu jednorodzinnym należącym do niego, zajmując parter domu. Dochód strony stanowi zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 153 zł, comiesięczna pomoc córki w kwocie 150 zł oraz świadczenie emerytalne w kwocie 1251,62 zł, które ulega potrąceniu komorniczemu kwotą 273 zł. Organ wyliczył stosownie do art. 8 ust. 3 u.p.s., że comiesięczny dochód strony wynosi 1086,97 zł i przekracza o 452,97 zł kwotę kryterium dochodowego 634 zł, określoną w art. 8 ust. 1 pkt 1 u.p.s. Oznacza to, że niemożliwym jest przyznanie wnioskodawcy zasiłku celowego określonego w art. 39 ust. 1 u.p.s. oraz zasiłku okresowego uzależnionych od spełnienia przesłanki nieprzekraczania kryterium dochodowego. Rozpatrując możliwość przyznania specjalnego zasiłku celowego uregulowanego w art. 41 u.p.s. organ uznał, że w niniejszej sprawie nie zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek uzasadniający przyznanie tego rodzaju pomoc. Wniosek dotyczy spłaty zadłużenia podatkowego, które jest efektem zaległości w terminowym regulowaniu tej należności, co wyklucza nadzwyczajny, wyjątkowy i nieprzewidywalny charakter potrzeby. Udzielenie pomocy na pokrycie zaległości w opłatach nie mieści się w pojęciu niezbędnej potrzeby bytowej i byłoby w rzeczywistości udzieleniem pomocy wierzycielowi strony, a więc podmiotowi, do którego pomoc społeczna nie jest adresowana. Wyjaśniono, że J. K. od 2004 r. korzysta z pomocy społecznej w formie zasiłków celowych na zakup żywności, opału, leków, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania. Otrzymuje też pomoc w formie rzeczowej - drewno opałowe. W kontekście powyższego żądanie wnioskodawcy nie znamionuje wystąpienia zdarzeń nadzwyczajnych uzasadniających przyznanie pomocy z art. 41 u.p.s.