Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 9 listopada 2016 r., sygn. II SA/Po 502/16

Dnia 09 listopada 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Sędzia WSA Tomasz Świstak Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2016 roku sprawy ze skargi G. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia maja 2016r. w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją Szefa do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 5.2016r., na podstawie art. 138$ 1 pkt. 1 w zw. z art. 127$ 3kpa oraz art.2 pkt.6 i 22 $1 o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych,( Dz.U. 1991 nr 17 poz. 75) dalej zwana "o kombatantach" po ponownym rozpatrzeniu sprawy z wniosku G utrzymano w mocy decyzję własną z dnia lipca 2015r.

W uzasadnieniu decyzji wywiedziono, że nie było podstaw do uznania Zdzisława G. za kombatanta w rozumieniu wskazanej ustawy. Wnioskodawca utrzymywał że brał udział w zbrojnym wystąpieniu o wolność i suwerenność Polski w Poznaniu w czerwcu 1956r i doznał w trakcie tego udziału uszczerbku na zdrowiu. W trakcie prowadzonego postępowania dowodowego organ ustalił, że zarówno Instytut Pamięci Narodowej jak i Muzeum Niepodległości nie posiadają informacji o udziale wnioskodawcy w e wskazanych wydarzeniach. Organ oparł się zatem w swoich ustaleniach, na zeznaniach wnioskodawcy i świadków G i N. odtworzony w ten sposób przebieg zdarzeń wskazywał, że wnioskodawca mieszkający wraz z rodzicami w Lesznie, w dniu 28.06.1956r przyjechał z ojcem do Poznania. Powodem przyjazdu ojca była delegacja służbowa na Targi Poznańskie. Wnioskodawca wraz z ojcem dołączyli do pochodu robotników z Zakładów H. Cegielski. W pewnym momencie rozpoczęła się " przepychanka," wnioskodawca upadł na kolana , co spowodowało ich stłuczenie i krwawienie. Został zaprowadzony do szpitala gdzie opatrzono mu rany. Ojca wnioskodawcy zatrzymano i przewieziono na Ławicę. Stłuczenie kolan i opisane okoliczności potwierdziła świadek G siostra wnioskodawcy, która widziała obrażenia i słuchała opowiadania wnioskodawcy i jego ojca. Drugi świadek N zeznał natomiast, że poznał wnioskodawcę dopiero w 1970r. i opisane wydarzenia zna z jego opowiadań.