Wyrok WSA w Opolu z dnia 16 listopada 2016 r., sygn. I SA/Op 330/16

Podatek dochodowy od osób fizycznych; Podatkowe postępowanie

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Anna Wójcik (spr.) Protokolant Starszy inspektor sądowy Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2016 r. sprawy ze skargi G. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 28 kwietnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu decyzją z dnia 28 kwietnia 2016 r. wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) - dalej "O.p.", utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 24 kwietnia 2015 r., określającą G. K. (dalej określanemu jako: podatnik, strona, skarżący) wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. w wysokości 720,00 zł.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło na tle następujących ustaleń faktycznych i ich oceny prawnej.

W dniu 18.11.2008 r. skarżący rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług budowlano-remontowych pod nazwą A rozszerzając jej przedmiot od kwietnia 2009 r. na handel - sprzedaż detaliczną artykułów spożywczych i niskoprocentowych napojów alkoholowych poza lokalem (ogródek piwny). W 2010 r. był opodatkowany na zasadach ogólnych i w korekcie deklaracji PIT-36 za ten rok wykazał przychód z tej działalności w wysokości 2.337.157,93 zł, koszty uzyskania przychodu 2.363.705,81 zł oraz stratę w wysokości 26.547,88 zł.

W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej, a następnie postępowania podatkowego w zakresie sprawdzenia rzetelności straty z działalności gospodarczej oraz poprawności złożonego zeznania PIT-36 za 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu decyzją z dnia 31.10.2012 r. określił podatnikowi zobowiązanie podatkowe za 2010 r. w wysokości 51,00 zł z uwagi na zakwestionowanie rzetelności faktur dokumentujących: a) po stronie przychodów - sprzedaż usług remontowo-budowlanych oraz materiałów na łączną wartość 1.783.885,74 zł netto na rzecz podmiotów: B w [...] (dalej: B -18 faktur), C sp. z o.o. w [...] (3 faktury), D sp. z o.o. w [...] (dalej: D sp. z o.o. - 9 faktur) i E z siedzibą w [...] (3 faktury), oraz b) po stronie kosztów uzyskania przychodów łącznie kwoty 1.833.641,67 zł na zakup takich usług i materiałów od firm: E (30 faktur), B i od D sp. z o.o. a nadto łącznie kwoty 72.658,39 zł stanowiącą pozostałe wydatki, co obejmowało: kwotę 66.330,00 zł netto wynikającą z 11 faktur wystawionych na rzecz podatnika przez E za remont i adaptację lokalu przy ul. [...] w [...], uznanych za nierzetelne oraz kwotę 6.328,39 zł, stanowiącą wydatki poniesione na eksploatację samochodów o numerach rej. [...] (160,08 zł) oraz [...] (6.168,31 zł).