Wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 listopada 2016 r., sygn. III SA/Kr 365/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Pasternak Sędziowie WSA Bożenna Blitek (spr.- zdanie odrębne) WSA Janusz Bociąga Protokolant specjalista Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2016 r. sprawy ze skargi M. W. Kawiarnia A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 4 stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry skargę oddala.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2015 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego nałożył na M. W., prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą Kawiarnia A, karę pieniężną w wysokości 12.000 zł za urządzanie gier na jednym automacie poza kasynem gry. Organ I instancji wyjaśnił, że w dniu 20 listopada 2012 r. funkcjonariusze Urzędu Celnego przeprowadzili kontrolę w lokalu Kawiarnia A przy ul. L w T w zakresie przestrzegania przepisów ustawy o grach hazardowych. W kontrolowanym lokalu stwierdzono włączone do zasilania jedno urządzenie, którego wygląd i wyposażenie wskazywały, że jest to urządzenie do gier w rozumieniu ustawy o grach hazardowych. Na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 13 ustawy o Służbie Celnej kontrolujący przeprowadzili eksperyment (grę kontrolną), w wyniku którego ustalili, że na spornym automacie można prowadzić gry z naruszeniem przepisów ustawy o grach hazardowych. Organ I instancji stwierdził, że właścicielem automatu była H sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, jednak za urządzającego gry na w/w automacie należy również uznać M. W., gdyż bez wynajęcia powierzchni w skontrolowanym lokalu oraz bez zapewnienia energii elektrycznej nielegalne gry hazardowe nie odbywałyby się w tym lokalu.

W odwołaniu od powyższej decyzji organu I instancji M. W. wniosła o jej uchylenie i umorzenie postępowania. Decyzji organu I instancji odwołująca się zarzuciła naruszenie:

1. art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90 ust. 1 i 2 oraz art. 91 w związku z art. 6 ust. 1 i 14 ust. 1 ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych poprzez ich niewłaściwe zastosowanie, polegające na bezpodstawnym wymierzeniu odwołującej się kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem, mimo braku notyfikacji projektu ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych wymaganego przez art. 8 ust. 1 oraz art. 1 pkt 11 Dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r., ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, zmienionej dyrektywą Rady 2006/96/WE z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz. U. UE.L.98.204.37 z późn. zm.) i w konsekwencji zastosowanie przepisów technicznych, które wobec braku notyfikacji są bezskuteczne i nie mogą być podstawą wymierzania kar wobec jednostek w świetle orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r., a tym samym prowadzenie postępowania w sposób budzący wątpliwości strony, tj. z naruszeniem art. 121 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej;