Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 20 października 2016 r., sygn. II SA/Sz 1150/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj,, Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Białas-Gołąb, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 października 2016 r. sprawy ze skargi M. M., A. K., A. C., G. W., J. Ł., M. W., M. T., R. K.-W., R. S., T. B., K. W., B. Z., J. S. na postanowienie Komisarza Wyborczego w K. z dnia [...] r. w przedmiocie odrzucenia wniosku mieszkańców Miasta Ś. o przeprowadzenie referendum lokalnego w sprawie odwołania ze stanowiska Burmistrza Miasta Ś. J. O. oraz odwołania Rady Miasta Ś. przed upływem kadencji uchyla zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Komisarz Wyborczy w K. postanowieniem z dnia [...] na podstawie art. 22 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 15 września 2000r. o referendum lokalnym (Dz. U. z dnia 20 października 2000r., Nr 88, poz.985 ze zm.) odrzucił wniosek mieszkańców Miasta Ś. o przeprowadzenie referendum lokalnego w sprawie odwołania ze stanowiska Burmistrza Miasta Ś. J.O. oraz odwołania Rady Miasta Ś. przed upływem kadencji.

Komisarz ustalił, że zachowaniem terminu ustawowego przewidzianego w art.14 ust. 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. o referendum lokalnym (Dz. U. z 2000 r., Nr 88, poz.985 ze zm.), pełnomocnik inicjatora referendum złożył wniosek mieszkańców o przeprowadzenie referendum lokalnego w sprawie odwołania ze stanowiska Burmistrza Miasta Ś. J.O. oraz odwołania Rady Miasta Ś. przed upływem kadencji. Wniosek ten zawierał informację o tym, że inicjator referendum podał na swój koszt - we właściwy sposób - do wiadomości mieszkańców Miasta Ś. przedmiot zamierzonego referendum oraz, że informacja ta zawierała uzasadnienie odwołania. W ten sposób spełnił on zatem wymogi stawiane przez przepis art.22 ust. 1 ustawy.

Mając jednak na uwadze informację uzyskaną od Burmistrza o tym, że nie doszło do poinformowania mieszkańców o powyższym w sposób zwyczajowo przyjęty, w dniu [...] Komisarz udał się osobiście do Ś. w celu zweryfikowania prawidłowości owego powiadomienia. Na miejscu stwierdził, że w Ś. znajduje się 6 miejskich tablic ogłoszeniowych (w tym jedna w budynku Urzędu Miasta i jedna przed tym budynkiem) oraz 7 miejskich słupów ogłoszeniowych. Jedynie na dwóch tablicach, usytuowanych w budynku Urzędu Miasta i bezpośrednio przed nim, zamieszczone były informacje o referendum, jego przedmiocie i uzasadnienie. Na pozostałych 11 takich informacji nie było. Z owych jedenastu tablic jedna (usytuowana przy ul. [...], przy [...]) była przeszklona i zamykana, pozostałe nie były w ten sposób zabezpieczone. Gdyby zatem nawet przyjąć, że pierwotnie na owych urządzeniach został podany do publicznej wiadomości przedmiot referendum i nieustalone osoby usunęły w bezprawny sposób owe ogłoszenia z 10 słupów, to nie budzi wątpliwości, że nie mogło do tego dojść na tablicy przeszklonej i zamykanej. Wyrazić też należy pogląd, że w razie usunięcia przez nieustalone osoby takich ogłoszeń inicjator nie tylko powinien był o powyższym zawiadomić Policję, ale nadto umieścić kolejne ogłoszenia. A tego nie uczyniono. Zatem, zdaniem Komisarza, z tego już tylko powodu należałoby uznać, że inicjator nie wykonał w sposób należyty obowiązku określonego w art.13 ustawy o referendum lokalnym i już tylko to upoważniało do odrzucenia wniosku o przeprowadzenie referendum.