Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 18 października 2016 r., sygn. II SA/Rz 85/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Elżbieta Mazur - Selwa Sędziowie WSA Ewa Partyka WSA Marcin Kamiński /spr./ Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2016 r. sprawy ze skargi J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie o przyznanie zasiłku stałego -skargę oddala-

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi JM (skarżąca) jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [.] z dnia [.] listopada2015 r. nr [.], uchylająca decyzję Wójta Gminy [.] z dnia [.] listopada 2014 r. nr [.] i umarzająca postępowanie w sprawie zasiłku stałego.

Stan faktyczny i prawny sprawy przedstawia się następująco:

Wnioskiem z 15 października 2014 r. skarżąca zwróciła się do Wójta Gminy [.] o wyrównanie zasiłku stałego od 1 września 1993 r., w związku z długotrwałą chorobą jej córki - AM. Uzasadniając zgłoszone żądanie skarżąca podała, że AM była na utrzymaniu skarżącej w powyższym terminie i wymagała stałej opieki oraz pielęgnacji w chorobie, oraz zwróciła uwagę, że wniosek o zasiłek stały złożyła za okres od 1 września 1993 r. tj. od daty, do której otrzymywała zasiłek okresowy z opieki społecznej przez 2 miesiące. We wniosko wskazano, że skarżąca w terminie od 1 lipca 1992 r. do 31 maja 1993 r. otrzymywała zasiłek stały, który został jej "cofnięty" z powodu nieprzedłożenia stosownych zaświadczeń lekarskich. Później - pomimo przedłożenia dokumentów - zasiłek stały nie został jej jednak przyznany.

Decyzją z dnia [.] listopada 2014 r. nr [.], działając na podstawie art. 6, art. 7, art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego oraz art. 8 ust. 1 pkt. 1, art. 37, art. 106 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (u.p.s.), Wójt Gminy [.] odmówił przyznania JM zasiłku stałego od 1 września 1993 r. w związku z długotrwałą chorobą jej córki - AM. W uzasadnieniu organ podał, że AM (ur. 1977 r.) jest osobą niepełnosprawną. Orzeczeniem Komisji Lekarskiej do Spraw Inwalidztwa i zatrudnienia nr [.] w [.] z dnia [.] stycznia 1995 r. nr [.] została ona zaliczona do drugiej grupy inwalidztwa, które istnieje od urodzenia i jest trwałe, a w/w jest niezdolna do pracy. Skarżąca utrzymuje się natomiast z renty rodzinnej oraz zasiłku pielęgnacyjnego w łącznej wysokości 1246,77 zł miesięcznie. Organ wskazał, że skarżąca posiadała prawo do zasiłku stałego w związku z opieką nad niepełnosprawna córką w terminie od 1 lipca 1992 r. do 31 maja 1993 r. Organ wskazał, że dochód skarżącej znacznie przekracza kryterium dochodowe osoby samotnie gospodarującej, uprawniające do korzystania ze świadczeń z pomocy społecznej. Córka skarżącej - AM przebywa od ponad 16 lat w [.], prowadząc oddzielne gospodarstwo domowe i pracując zawodowo, a jej dochody przekraczają kryterium dochodowe.