Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 25 października 2016 r., sygn. II SAB/Ol 82/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Osipuk Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant st. referent Maciej Lipiński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2016 r. sprawy ze skargi M. O. na bezczynność Dyrektora Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w udostępnianiu informacji publicznej oddala skargę.

Uzasadnienie

M. O. - reprezentowany przez r.pr. A. K. - wniósł do tut. Sądu skargę na bezczynność Dyrektora Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w P w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. Zażądał stwierdzenia bezczynności organu w rozpatrzeniu jego wniosku, stwierdzenia, że bezczynność ta miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, wymierzenia organowi grzywny w umiarkowanej wysokości oraz zobowiązanie organu do niezwłocznego całościowego rozpoznania wniosku o udostepnienie informacji publicznej w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku. W uzasadnieniu skarżący podał, że w dniu "[...]"r. wystąpił o udostępnienie mu informacji dotyczącej odpowiedzi na pytanie na co przeznaczany jest fundusz socjalny oraz o szczegółowe przedstawienie wykorzystania funduszu w Szkole Podstawowej w P w latach "[...]" (komu, jaka kwota i pełne uzasadnienie przyznania). Wskazał, że w odpowiedzi na jego wniosek Dyrektor Zespołu, pismem z dnia "[...]"r., poinformowała na co jest przeznczony fundusz socjalny oraz odmówiła podania nazwisk pracowników obsługi, nauczycieli, nauczycieli emerytowanych, którym przyznano świadczenia socjalne, gdyż nie zajmują one stanowisk związanych z pełnieniem funkcji publicznych, ani dysponowaniem majątkiem państwowym lub samorządowym. W związku z tym dane o wysokości tych dochodów są chronione jako dobra osobiste. Skarżący uznał, że złożony przez niego wniosek o udzielenie informacji publicznej nie został w pełni rozpoznany, gdyż nie otrzymał decyzji odmownej dotyczącej odmowy udostępnienia informacji publicznej. Organ nie zajął zatem stanowiska przewidzianego przez przepisy prawa przez co pozbawił wnioskodawcę możliwości dochodzenia swoich praw. Powołał się na treść art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, który stanowi, że prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Wskazał, że jeśli informacja dotyczy osoby pełniejącej funkcje publiczna i ma związek z wykonywanymi przez nią zadaniami lub sprawowaną funkcją, to dostęp do niej nie może być ograniczony z uwagi na ochronę prywatności lub tajemnicę przedsiębiorcy. Przy czym w razie potrzeby ochrony prywatności określonej osoby lub osób, gdy celu tego w dostateczny sposób nie spełnia anonimizacja danych wrażliwych osób uczestniczących w takim postępowaniu, organ do którego skierowano wniosek o udostepnienie informacji publicznej winien - w oparciu o art. 16 ustawy o dostępie do informacji publicznej - wydać decyzję administracyjną odmawiająca udostępnienia konkretnej informacji publicznej powołując się na ograniczenia zawarte w art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Ocena czy prawo do informacji publicznej danego rodzaju podlega ograniczeniu, ze względu na prywatność osoby fizycznej winna być przy tym dokonana w sposób zindywidualizowany, odrębnie dla każdej z żądanych informacji, ze wskazaniem jakie przesłanki przemawiają za odmową udzielenia konkretnej informacji. W ocenie skarżącego bezczynność organu administracji ma miejsce, gdy nie załatwi on sprawy w terminach określonych art. 13 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej przez wydanie merytorycznego rozstrzygnięcia lub niedokonanie czynności, które warunkują merytoryczne rozpatrzenie sprawy.