Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 września 2016 r., sygn. I SA/Wa 957/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Przemysław Żmich Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz Sędzia WSA Tomasz Szmydt (spr.) Protokolant referent stażysta Joanna Berbecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 września 2016 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

A. P. wniosła skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] maja 2016 r. Nr [...] oraz utrzymaną w mocy decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] lipca 2015 r. Nr [...].

Zaskarżona decyzja wydana została w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną sprawy.

Decyzją z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] Minister Infrastruktury i Rozwoju odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Rady Narodowej w m. W. z dnia [...] marca 1972 r. odmawiającej ustanowienia użytkowania wieczystego części gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...] w części dotyczącej obecnej działki ewidencyjnej nr [...] stanowiącej własność Skarbu Państwa.

W uzasadnieniu organ nadzoru stwierdził, że odmowa przyznania prawa własności czasowej w stosunku do przedmiotowej nieruchomości była uzasadniona z uwagi na fakt, że nieruchomość została przeznaczona pod inwestycję tj. pod budowę szkoły dla dzieci pracowników Ambasady A. W ocenie organu nadzoru, organ dekretowy przeprowadził niezbędne postępowanie wyjaśniające i prawidłowo uzasadnił decyzję odmowną, a rozstrzygnięcie zostało oparte na zapisach planu zagospodarowania przestrzennego uszczegółowionego zapisami decyzji lokalizacyjnej.

W dniu 31 lipca 2015 r. wpłynął do Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju wniosek [...] reprezentowanych przez radcę prawną K. K. o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją z dnia [...] lipca 2015 r.

W uzasadnieniu skarżące wskazują, iż dla oceny, czy zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 7 dekretu istotne są przepisy obowiązujących planów miejscowych, bowiem decyzje lokalizacyjne pozbawione były jakiegokolwiek w tym zakresie znaczenia. Na uzasadnienie tego twierdzenia skarżące powoływały się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lipca 2009 r., sygn. akt I OSK 976/08. Równocześnie zdaniem skarżących, brak wykazania w decyzji planu z którym- w ocenie organu - nie można pogodzić korzystania z gruntu przez dotychczasowych właścicieli, uzasadnia zakończenie postępowania nadzwyczajnego i podjęcie rozstrzygnięcia w oparciu o art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.