Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 21 września 2016 r., sygn. I SA/Sz 636/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Wojciechowska, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Kwiecińska (spr.), Sędzia WSA Bolesław Stachura, Protokolant starszy sekretarz sądowy Beata Radomska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 września 2016 r. sprawy ze skargi S. R. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 29 lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie zastosowania przepisów prawa podatkowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 26 listopada 2015 r. (data wpływu 3 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 lutego 2016 r., S. R.. (dalej: bądź "Wnioskodawca" bądź "Skarżący") złożył wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie podlegania opodatkowaniu działalności wykonywanej przez komornika oraz dokumentowania świadczonych usług fakturą.

We wniosku i jego uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe. Wnioskodawca jest komornikiem sądowym przy sądzie rejonowym. Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucyjnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 231, poz.1376 ze zm. zw. dalej: u.k.s.e.), za prowadzenie egzekucji i inne czynności wymienione w ustawie, komornik pobiera opłaty egzekucyjne, w tym w świetle art. 49 u.k.s.e., w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych, komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową. Wniosek dotyczy czynności egzekucyjnych dokonywanych przez Wnioskodawcę na podstawie u.k.s.e., za które pobiera od dłużnika opłatę stosunkową (dalej: "czynności egzekucyjne"), tj.:

- wykonania na podstawie art. 49 ust. 1 oraz ust. 1a u.k.s.e. czynności w sprawach egzekucji świadczeń pieniężnych, w przypadku których:

a) Wnioskodawca ściąga opłatę od dłużnika,

b) opłata ściągana przez Wnioskodawcę jest opłatą stosunkową w wysokości 15% wartości wyegzekwowanego świadczenia, jednak nie niższą niż 1/10 i nie wyższą niż trzydziestokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.