Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 września 2016 r., sygn. I SA/Po 208/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Dominik Mączyński Protokolant ref. staż. Natalia Puchalska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2016 r. sprawy ze skargi [...] na interpretację indywidualną Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 22 lipca 2015 r., C. sp. z o.o. z siedzibą w P. (dalej zwana skarżącą lub wnioskodawczynią) zwróciła się z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wydatkowanej na spłatę hipotek.

We wniosku o wydanie interpretacji przedstawiono stan faktyczny, w którym skarżąca zakupiła w 2004 r., budynek na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Ten sam budynek dzierżawiono wcześniej na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Właścicielem budynku był jeden z byłych udziałowców skarżącej, a budynek wchodził w skład majątku trwałego odrębnego przedsiębiorstwa prowadzonego przez tegoż udziałowca. Budynek zakupiono na podstawie faktury VAT, a sprzedawcą był podmiot należący do udziałowca wnioskodawczyni. Wartość, za jaką skarżąca nabyła budynek wraz z prawem do wieczystego użytkowania gruntu, na którym budynek się znajdował została obniżona o wartość hipotek ustanowionych na budynku. Wnioskodawczyni świadomie negocjowała niższą cenę zakupu, biorąc pod uwagę konieczność spłaty hipotek. Budynek przyjęto do ewidencji środków trwałych w budowie, natomiast wartość hipotek została wprowadzona do bilansu skarżącej w pozycji pozostałe zobowiązania finansowe oraz przeciwstawnie w rozliczenie kosztów przyszłych okresów. Budynek został oddany do użytkowania po dostosowaniu go do potrzeb zatrudnionych pracowników niepełnosprawnych w grudniu 2004 r. Część zakupionego budynku została przygotowana do wynajmu innym podmiotom, a wnioskodawczyni osiąga z tego tytułu przychód. Od stycznia 2005 r., w swoich kosztach wnioskodawczyni wykazywała odpisy amortyzacyjne od wartości budynku z faktury zakupu, zwiększone o koszty poniesione w celu odbioru budynku przez nadzór budowlany. Bank, na rzecz którego ustanowiono hipoteki zmienił właściciela, na skutek czego skarżąca nie doszła do porozumienia w sprawie spłaty hipotek przez okres kolejnych lat. Nowy właściciel banku sprzedał wierzytelności objęte hipotekami funduszowi sekurytyzacyjnemu. Fundusz ten domagał się od wnioskodawczyni spłaty zadłużenia z tytułu umów kredytowych, dochodząc swoich praw przed sądem. Uzyskał nakazy zapłaty kredytów przeciwko wnioskodawczyni, które odrzucono na skutek skutecznie wniesionych przez skarżącą sprzeciwów. Sąd przyznał skarżącej rację, że spłata kredytów nie ciąży na niej. Z uwagi na powyższe, w październiku 2014 r., fundusz wniósł do sądu pozew przeciwko skarżącej jako dłużnikowi rzeczowemu w sprawie spłaty hipotek ciążących na budynku do jednego kredytu. Sąd nakazał skarżącej spłatę hipotek w kwocie [...]euro plus koszty sądowe. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że w tym stanie rzeczy została zmuszona do podjęcia rozmów w sprawie zawarcia porozumienia odnośnie spłaty wszystkich hipotek na budynku będącym jej własnością. Brak spłaty doprowadziłby do zajęcia budynku przez komornika, a wnioskodawczyni utraciłaby miejsce prowadzenia działalności, tracąc majątek, na który poniesiono wcześniej znaczne nakłady finansowe. Zaznaczono, że na skutek takich działań wnioskodawczyni musiałaby zakończyć prowadzenie działalności. W dniu 29 czerwca 2015 r., zawarto porozumienie - skarżąca zapłaciła funduszowi sekurytyzacyjnemu w ramach porozumienia kwotę [...]zł jako spłatę wszystkich hipotek ciążących na budynku a fundusz zobowiązał się do wycofania sprawy z sądu i wykreślenia hipotek.