Wyrok WSA w Lublinie z dnia 13 września 2016 r., sygn. II SA/Lu 76/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Sędziowie Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak,, Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska (sprawozdawca), Protokolant Sekretarz sądowy Agnieszka Wojtas, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 września 2016 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2015 r. nr [...] w przedmiocie uznania świadczeń za nienależnie pobrane oddala skargę.

Uzasadnienie

Sygn. akt II SA/Lu [...]

UZASADNIENIE

Zastępca Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. działający z upoważnienia Burmistrza Ś. decyzją z dnia [...] r. Nr [...]_[...] uznał, że kwota wypłaconego w okresie od [...] r. do [...] r. zasiłku dla opiekuna - A. K. w wysokości [...] zł oraz ustawowe odsetki w wysokości [...] zł w łącznej kwocie [...]przyznane decyzją Nr [...] [...] z dnia [...] r. za świadczenia nienależnie pobrane.

W uzasadnieniu decyzji organ podniósł, że w dniu [...] r. otrzymał od ZUS w L. informację, z której wynika, że w okresach od [...] r. do [...] r., od [...] r. do [...] r. oraz od [...] r. do [...] r. A. K. był zgłoszony do ubezpieczeń z tytułu zatrudnienia. W związku z podjęciem zatrudnienia od [...] r., utracił prawo do świadczenia pielęgnacyjnego. Organ zacytował art. 2 ust. 1 ustawy o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, zgodnie z którym zasiłek dla opiekuna przysługuje osobom, jeżeli decyzja o przyznaniu jej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego wygasła z mocy prawa na podstawie art. 11 ust. 3 ustawy z dnia [...] r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz innych ustaw (Dz. U. poz. 1548 oraz z 2013 r. poz. 1557) z dniem [...] r. Organ stwierdził, że utrata przez A. K. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego nie nastąpiła z mocy prawa, lecz ze względu na podjęcie zatrudnienia. Wskazał, że we wniosku o wyrównanie prawa do zasiłku dla opiekuna złożonym w dniu [...] r. A. K. oświadczył, że w okresie od [...] r. do [...] r. nie podejmował zatrudnienia oraz spełniał warunki do przyznania zasiłku dla opiekuna - co było niezgodne z prawdą. Organ powołując się na art. 30 ust. 2 pkt 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych wskazał, że wynika z niego, iż świadczenia rodzinne przyznane lub wypłacone na podstawie fałszywych zeznań lub dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzenia w błąd przez osobę pobierającą te świadczenia, uznaje się za świadczenia nienależnie pobrane. Stwierdził też, że kwoty nienależnie pobranych świadczeń podlegają zwrotowi łącznie z ustawowymi odsetkami (art. 30 ust. 8 ww. ustawy).