Wyrok WSA w Lublinie z dnia 20 września 2016 r., sygn. I SA/Lu 503/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca) WSA Andrzej Niezgoda Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 września 2016 r. sprawy ze skargi P. z siedzibą w N. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za styczeń 2011 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Z. z dnia [...] r. nr [...]; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz P. z siedzibą w N. [...] zł (sto złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U.2012.749 ze zm., dalej - O.p.), Dyrektor Izby Celnej po rozpatrzeniu odwołania P. spółki jawnej Z. i R. S. (spółka) od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w Z. z dnia [...] utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu wyjaśnił, że organ pierwszej instancji po przeprowadzeniu postępowania podatkowego wobec spółki, decyzją z dnia [...] określił spółce zobowiązanie w podatku akcyzowym za styczeń 2011 r. w kwocie 1.822 zł w związku ze stwierdzeniem, że nie spełniła ona warunków do zastosowania preferencyjnej stawki podatku przy sprzedaży oleju napędowego do celów opałowych, gdyż zbyt późno złożyła zastawienie oświadczeń nabywców oleju.

W odwołaniu od decyzji organu pierwszej instancji spółka zarzuciła naruszenie art. 13 § 1, art. 5, art. 8 ust. 2 pkt 3, art. 10 ust. 1, ust. 8, ust. 9, art. 89 ust. 16 ustawy o podatku akcyzowym (Dz.U.2009.3.11 ze zm., dalej - u.p.a.) oraz art. 2 ust. 3, art. 21 ust. 1, ust. 4 dyrektywy Rady UE 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U.UE.L.2003.283.51) zasadniczo z tego powodu, że opodatkowanie podatkiem akcyzowym, w tym rozpoznanie momentu powstania obowiązku podatkowego i właściwej stawki podatkowej, nie ma żadnego powiązania z terminowością złożenia zestawienia oświadczeń nabywców oleju o jego przeznaczeniu na cele opałowe. W dalszej kolejności, zdaniem spółki, organ pierwszej instancji naruszył art. 120, art. 121 § 1, art. 180 o.p., gdyż dokonał określenia zobowiązania w podatku akcyzowym z tytułu nieterminowego złożenia zestawienia oświadczeń nabywców oleju, nie zaś z tytułu rzeczywistej czynności dokonanej w obrocie, polegającej na sprzedaży oleju na cele opałowe.