Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 12 września 2016 r., sygn. II SA/Gl 616/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik, Sędziowie Sędzia WSA Piotr Broda (spr.), Sędzia WSA Artur Żurawik, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 września 2016 r. sprawy ze skargi D.W. i G. O. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dozoru pojazdu oddala skargę.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta S. postanowieniem z dnia [...] r., nr [...], ustalił dla obecnie skarżących D. W. oraz G. O. zwrot koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru oraz wynagrodzenie za dozór pojazdu marki [...], bez numeru rejestracyjnego, VIN [...], za okres od dnia [...] r. do dnia [...] r. w wysokości 919,21 zł. W podstawie prawnej tego postanowienia wskazano na art. 17 § 1 oraz art. 102 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2014 r. poz. 1619 ze zm.) w związku z art. 50a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2012 r. poz. 1137 ze zm.), dalej zwanej "p.r.d."

W zażaleniu na to postanowienie skarżący, wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia, nie zgodzili się z wysokością ustalonych przez organ kosztów dozoru.

Po rozpatrzeniu tego zażalenia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., zaskarżonym w niniejszym postępowaniu postanowieniem, uchyliło w całości powyższe postanowienie organu pierwszej instancji i umorzyło postępowanie w sprawie. W uzasadnieniu Kolegium wskazało na dwie podstawy prawne usuwania pojazdów z drogi zawarte w regulacji art. 50a oraz art. 130a p.r.d. Cytując treść obu przepisów wyjaśniło, że szczegółowe tryby postępowania w przypadkach unormowanych treścią tych przepisów zostały odrębnie uregulowane odpowiednio w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 października 2007 r. w sprawie usuwania pojazdów (Dz.U. Nr 191, poz. 1377 ze zm.) oraz w rozporządzeniu tego Ministra z dnia 22 czerwca 2011 r. w sprawie usuwania pojazdów, których używanie może zagrażać bezpieczeństwu lub porządkowi ruchu drogowego albo utrudniających prowadzenie akcji ratowniczej (Dz.U. Nr 143 poz. 846). Kolegium zwróciło przy tym uwagę, że mimo wspólnego w obu regulacjach celu ustawodawcy, sprowadzającego się do ochrony interesu publicznego i zapewnienia bezpieczeństwa uczestnikom ruchu drogowego, poprzez usuwanie pojazdów z drogi, to treść przepisów art. 50a i art. 130a p.r.d. jest zupełnie różna. Owe różnice sprowadzają się do odmiennych podmiotów, na rzecz których następuje przepadek pojazdów usuniętych, nieodebranych przez właściciela (art. 50a p.r.d. - gmina, art. 130a p.r.d. - powiat, we wcześniejszym brzmieniu ustawy - Skarb Państwa) oraz unormowanej w art. 130a p.r.d zasady orzeczenia sądowego o przepadku pojazdu, zaś w art. 50a p.r.d. - przejścia pojazdu z mocy prawa na własność gminy i braku podstaw do orzekania przez sąd w tym przedmiocie.