Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 sierpnia 2016 r., sygn. VI SA/Wa 2973/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Milewska-Karczewska Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska (spr.) Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Protokolant st. sekr. sąd. Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 sierpnia 2016 r. sprawy ze skargi V. Sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Ministra Gospodarki z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zmiany zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej oddala skargę w całości

Uzasadnienie

Pismem z dnia 6 marca 2015 r. pełnomocnik przedsiębiorcy V. sp. z o.o. zwrócił się do Ministra Gospodarki z wnioskiem o zmianę zezwolenia Nr [...] z dnia [...] maja 1999 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie [...] Specjalnej Strefy Ekonomicznej, zwanej dalej "[...] ", które zostało udzielone do dnia 15 kwietnia 2017 r. Pełnomocnik przedsiębiorcy wnosił o wykreślenie z treści zezwolenia wyrażenia: "Zezwolenia udziela się do dnia 15 kwietnia 2017 r.".

Decyzją z dnia [...] maja 2015 r. Nr [...] Minister Gospodarki odmówił wnioskowanej zmiany, uznając, że brak jest uzasadnienia do uwzględnienia żądania strony.

Pismem z dnia 29 maja 2015 r. przedsiębiorca zwrócił się do Ministra Gospodarki z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy, wnosząc o uchylenie decyzji Nr [...] i wydanie decyzji o zmianie zezwolenia zgodnie z wnioskiem. Przedsiębiorca we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, tj: - art. 19 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 282), zwanej dalej "ustawą o sse", poprzez jego błędną wykładnię prowadzącą do wniosku, że w przedmiotowym przypadku wystąpiła negatywna przesłanka wyłączająca możliwość zmiany zezwolenia we wnioskowanym zakresie, art. 5 ust. 2 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych zwanej dalej "ustawą o zmianie ustawy o sse", poprzez jego niezastosowanie w sprawie nieuwzględnienie, że maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej została już z góry przyznana i wynosi 75% kosztów inwestycji poniesionych do 31 grudnia 2006 r. Ponadto strona zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, tj.: art. 35 § 3 w zw. z art. 36 k.p.a., poprzez przekroczenie ustawowego terminu załatwienia sprawy; art. 10 § 1 k.p.a. poprzez niezapewnienie stronie czynnego udziału w każdym stadium postępowania, w tym uniemożliwienie wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów przed wydaniem decyzji, art. 8 k.p.a. poprzez wydawanie przez ten sam organ w identycznych okolicznościach całkowicie odmiennych rozstrzygnięć i wprowadzenie nierówność wobec prawa i dyskryminacji przedsiębiorców, a w konsekwencji naruszenie art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Strona zarzuciła również naruszenie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej z dnia 2 lipca 2004 r. tj. art. 11 ust. 9 poprzez wydanie decyzji sprzecznej z wnioskiem przedsiębiorcy pomimo niezałatwienie sprawy w terminie, czyli rozstrzygnięcie sprawy, która została już rozstrzygnięta.