Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 lipca 2016 r., sygn. III SA/Po 330/16

Dnia 20 lipca 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Kosewska Sędziowie WSA Beata Sokołowska WSA Mirella Ławniczak (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Zys-Ruszkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lipca 2016 roku przy udziale sprawy ze skargi D. F. na czynność Prezydenta Miasta z dnia [...] marca 2016r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności, II. uznaje obowiązek Prezydenta Miasta [...] do dokonania na rzecz D. F. zwrotu kwoty 425,- (czterysta dwadzieścia pięć) złotych stanowiącej część opłaty uiszczonej za wydanie karty pojazdu dotyczącej samochodu osobowego Audi 80 o nr rejestracyjnym [...], III. zasądza od Prezydenta Miasta [...] na rzecz skarżącego kwotę 697,- (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu 18 marca 2016 roku pełnomocnik skarżącego D. F. - radca prawny A. S. złożył do prezydenta Miasta [...] wniosek o stwierdzenie nadpłaty w opłacie za wydanie karty pojazdu oraz o stwierdzenie uprawnienia do otrzymania zwrotu części opłaty pobranej przez organ za wydanie karty pojazdu "nr A" dot. samochodu osobowego marki Audi 80, nr rejestr. [...] i o zwrot nadpłaconej kwoty. W uzasadnieniu strona powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006r., o sygn. akt U 6/04 wskazała na orzeczenie o niezgodności § 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu z art. 77 ust.4 pkt 2 i ust.5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. - Prawo o ruchu drogowym. W oparciu o powyższe stwierdził, że pobrana przez organ od skarżącego kwota 55,- zł na podstawie § 1 pkt 1 rozporządzenia wbrew treści art. 77 ust. 4 i ust. 5 ustawy - Prawo o ruchu drogowym nie pozostawała w związku z kosztami związanymi z drukiem i dystrybucją kart pojazdów, a znacząco je przekraczała. W związku z tym uiszczona opłata powinna zostać zakwalifikowana jako nadpłata ponad kwotę 75,- zł i podlegającą zwrotowi. Pełnomocnik wskazał również na orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-134/07, w którym orzeczono, że art. 90 akapit pierwszy Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się opłacie takiej jak przewidziana w § 1 ust.1 cytowanego rozporządzenia. W konsekwencji wnioskodawca wniósł o zwrot nadpłaty przez organ .