Postanowienie WSA w Opolu z dnia 28 lipca 2016 r., sygn. II SA/Op 65/16

Gry losowe; Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia 27 listopada 2015 r., nr [...] w kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

A. K., reprezentowany przez pełnomocnika - radcę prawnego R. J., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia 27 listopada 2015 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Opolu z dnia 14 września 2015 r., nr [...], w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej w wysokości 12.000 zł z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry.

W dniu 24 lutego 2016 r. (data nadania przesyłki w placówce pocztowej) został złożony przez pełnomocnika skarżącego wniosek, zawarty w piśmie z dnia 24 lutego 2016 r., o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji przez sąd administracyjny do czasu uprawomocnienia się wyroku w niniejszej sprawie. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że skarżący prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą i nie posiada innych źródeł dochodów. Ma na utrzymaniu pięcioro dzieci i w związku z tym część dochodu przeznacza na pokrycie podstawowych potrzeb oraz utrzymanie rodziny. Z pozostałej części pokrywa bieżące wydatki związane z prowadzaniem działalności gospodarczej. Wykonanie decyzji spowoduje nie tylko utratę możliwości pokrycia niezbędnych opłat związanych z prowadzaniem działalności, ale przyniesie również uszczerbek w utrzymaniu własnym i rodziny. Brak należności na zaopatrzenie działalności w towar oraz środków na pokrycie innych wydatków związanych z prowadzeniem zakładu gastronomicznego uniemożliwi dalsze jego funkcjonowanie, co narazi skarżącego na duże straty materialne. Co więcej, brak środków zagrozi dalszemu utrzymaniu się na rynku i może doprowadzić do zlikwidowania działalności. Likwidacja przedsiębiorstwa oznaczałaby natomiast utratę zasadniczego dochodu rodziny. Czynności te mogą więc spowodować po stronie skarżącego dużą i nieodwracalną szkodę, natomiast powrót do stanu poprzedniego po zakończeniu postępowania i uwzględnieniu skargi, może nie nastąpić lub być utrudniony, co wymagać będzie dużego nakładu sił i środków.